Declinatore / Coniugatore Latino
| FORMA PASSIVA: |
| INDICATIVO |
| PRESENTE |
| I sing. | vendicor |
| II sing. | vendicāris, vendicāre |
| III sing. | vendicātur |
| I plur. | vendicāmur |
| II plur. | vendicamĭni |
| III plur. | vendicantur |
| IMPERFETTO |
| I sing. | vendicābar |
| II sing. | vendicabāris, vendicabāre |
| III sing. | vendicabātur |
| I plur. | vendicabāmur |
| II plur. | vendicabamĭni |
| III plur. | vendicabantur |
| FUTURO SEMPLICE |
| I sing. | vendicābor |
| II sing. | vendicabĕris, vendicabĕre |
| III sing. | vendicabĭtur |
| I plur. | vendicabĭmur |
| II plur. | vendicabimĭni |
| III plur. | vendicabuntur |
| PERFETTO |
| I sing. | vendicatus, –a, –um sum |
| II sing. | vendicatus, –a, –um es |
| III sing. | vendicatus, –a, –um est |
| I plur. | vendicati, –ae, –a sumus |
| II plur. | vendicati, –ae, –a estis |
| III plur. | vendicati, –ae, –a sunt |
| PIUCHEPERFETTO |
| I sing. | vendicatus, –a, –um eram |
| II sing. | vendicatus, –a, –um eras |
| III sing. | vendicatus, –a, –um erat |
| I plur. | vendicati, –ae, –a eramus |
| II plur. | vendicati, –ae, –a eratis |
| III plur. | vendicati, –ae, –a erant |
| FUTURO ANTERIORE |
| I sing. | vendicatus, –a, –um ero |
| II sing. | vendicatus, –a, –um eris |
| III sing. | vendicatus, –a, –um erit |
| I plur. | vendicati, –ae, –a erimus |
| II plur. | vendicati, –ae, –a eritis |
| III plur. | vendicati, –ae, –a erunt |
| PRESENTE |
| I sing. | vendicer |
| II sing. | vendicēris, vendicēre |
| III sing. | vendicētur |
| I plur. | vendicēmur |
| II plur. | vendicemĭni |
| III plur. | vendicentur |
| IMPERFETTO |
| I sing. | vendicārer |
| II sing. | vendicarēris, vendicarēre |
| III sing. | vendicarētur |
| I plur. | vendicarēmur |
| II plur. | vendicaremĭni |
| III plur. | vendicarentur |
| PERFETTO |
| I sing. | vendicatus, –a, –um sim |
| II sing. | vendicatus, –a, –um sis |
| III sing. | vendicatus, –a, –um sit |
| I plur. | vendicati, –ae, –a simus |
| II plur. | vendicati, –ae, –a sitis |
| III plur. | vendicati, –ae, –a sint |
| PIUCHEPERFETTO |
| I sing. | vendicatus, –a, –um essem |
| II sing. | vendicatus, –a, –um esses |
| III sing. | vendicatus, –a, –um esset |
| I plur. | vendicati, –ae, –a essemus |
| II plur. | vendicati, –ae, –a essetis |
| III plur. | vendicati, –ae, –a essent |
| IMPERATIVO |
| PRESENTE |
| II sing. | vendicāre |
| II plur. | vendicamĭni |
| FUTURO |
| II sing. | vendicātor |
| III sing. | vendicātor |
| II plur. | – |
| III plur. | vendicantor |
| PARTICIPIO |
| PERFETTO |
| vendicatus, –a, –um |
| INFINITO |
| PRESENTE |
| vendicāri |
| PERFETTO |
| Singolare: | vendicatus, –a, –um esse |
| Plurale: | vendicati, –ae, –a esse |
| FUTURO |
| vendicatum esse |
| GERUNDIVO |
| vendicandus, –a, –um |
| SUPINO |
| vendicatu |
Sfoglia il dizionario
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:VENDICOR100}}
---CACHE---
|
I nostri siti:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|
