Declinatore / Coniugatore Latino


 Cerca nelle forme flesse
Donazione


ūbĕror - Diatesi passiva

(ūbĕro, ūbĕras, uberatum, ūbĕrāre)

verbo transitivo e intransitivo I coniugazione

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
 I sing. ūbĕror
 II sing. ūbĕrāris, ūbĕrāre
 III sing. ūbĕrātur
 I plur. ūbĕrāmur
 II plur. ūbĕramĭni
 III plur. ūbĕrantur
IMPERFETTO
 I sing. ūbĕrābar
 II sing. ūbĕrabāris, ūbĕrabāre
 III sing. ūbĕrabātur
 I plur. ūbĕrabāmur
 II plur. ūbĕrabamĭni
 III plur. ūbĕrabantur
FUTURO SEMPLICE
 I sing. ūbĕrābor
 II sing. ūbĕrabĕris, ūbĕrabĕre
 III sing. ūbĕrabĭtur
 I plur. ūbĕrabĭmur
 II plur. ūbĕrabimĭni
 III plur. ūbĕrabuntur
PERFETTO
 I sing. uberatus, –a, –um sum
 II sing. uberatus, –a, –um es
 III sing. uberatus, –a, –um est
 I plur. uberati, –ae, –a sumus
 II plur. uberati, –ae, –a estis
 III plur. uberati, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
 I sing. uberatus, –a, –um eram
 II sing. uberatus, –a, –um eras
 III sing. uberatus, –a, –um erat
 I plur. uberati, –ae, –a eramus
 II plur. uberati, –ae, –a eratis
 III plur. uberati, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
 I sing. uberatus, –a, –um ero
 II sing. uberatus, –a, –um eris
 III sing. uberatus, –a, –um erit
 I plur. uberati, –ae, –a erimus
 II plur. uberati, –ae, –a eritis
 III plur. uberati, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
 I sing. ūbĕrer
 II sing. ūbĕrēris, ūbĕrēre
 III sing. ūbĕrētur
 I plur. ūbĕrēmur
 II plur. ūbĕremĭni
 III plur. ūbĕrentur
IMPERFETTO
 I sing. ūbĕrārer
 II sing. ūbĕrarēris, ūbĕrarēre
 III sing. ūbĕrarētur
 I plur. ūbĕrarēmur
 II plur. ūbĕraremĭni
 III plur. ūbĕrarentur
PERFETTO
 I sing. uberatus, –a, –um sim
 II sing. uberatus, –a, –um sis
 III sing. uberatus, –a, –um sit
 I plur. uberati, –ae, –a simus
 II plur. uberati, –ae, –a sitis
 III plur. uberati, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
 I sing. uberatus, –a, –um essem
 II sing. uberatus, –a, –um esses
 III sing. uberatus, –a, –um esset
 I plur. uberati, –ae, –a essemus
 II plur. uberati, –ae, –a essetis
 III plur. uberati, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
 II sing. ūbĕrāre
 II plur. ūbĕramĭni
FUTURO
 II sing. ūbĕrātor
 III sing. ūbĕrātor
 II plur. –
 III plur. ūbĕrantor
PARTICIPIO
PERFETTO
 uberatus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
 ūbĕrāri
PERFETTO
 Singolare: uberatus, –a, –um esse
 Plurale: uberati, –ae, –a esse
FUTURO
 uberatum esse
GERUNDIVO
 ūbĕrandus, –a, –um
SUPINO
 uberatu

Vedi la forma attiva di questo lemma


<<  ūbĕro ūbertans  >>

Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z


Sfoglia il dizionario latino-italiano a partire da:



{{ID:UBEROR100}} ---CACHE---