Declinatore / Coniugatore Latino


 Cerca nelle forme flesse
Donazione


tranverbĕror - Diatesi passiva

(tranverbĕro, tranverbĕras, tranverberavi, tranverberatum, tranverbĕrāre)

verbo transitivo I coniugazione

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
 I sing. tranverbĕror
 II sing. tranverbĕrāris, tranverbĕrāre
 III sing. tranverbĕrātur
 I plur. tranverbĕrāmur
 II plur. tranverbĕramĭni
 III plur. tranverbĕrantur
IMPERFETTO
 I sing. tranverbĕrābar
 II sing. tranverbĕrabāris, tranverbĕrabāre
 III sing. tranverbĕrabātur
 I plur. tranverbĕrabāmur
 II plur. tranverbĕrabamĭni
 III plur. tranverbĕrabantur
FUTURO SEMPLICE
 I sing. tranverbĕrābor
 II sing. tranverbĕrabĕris, tranverbĕrabĕre
 III sing. tranverbĕrabĭtur
 I plur. tranverbĕrabĭmur
 II plur. tranverbĕrabimĭni
 III plur. tranverbĕrabuntur
PERFETTO
 I sing. tranverberatus, –a, –um sum
 II sing. tranverberatus, –a, –um es
 III sing. tranverberatus, –a, –um est
 I plur. tranverberati, –ae, –a sumus
 II plur. tranverberati, –ae, –a estis
 III plur. tranverberati, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
 I sing. tranverberatus, –a, –um eram
 II sing. tranverberatus, –a, –um eras
 III sing. tranverberatus, –a, –um erat
 I plur. tranverberati, –ae, –a eramus
 II plur. tranverberati, –ae, –a eratis
 III plur. tranverberati, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
 I sing. tranverberatus, –a, –um ero
 II sing. tranverberatus, –a, –um eris
 III sing. tranverberatus, –a, –um erit
 I plur. tranverberati, –ae, –a erimus
 II plur. tranverberati, –ae, –a eritis
 III plur. tranverberati, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
 I sing. tranverbĕrer
 II sing. tranverbĕrēris, tranverbĕrēre
 III sing. tranverbĕrētur
 I plur. tranverbĕrēmur
 II plur. tranverbĕremĭni
 III plur. tranverbĕrentur
IMPERFETTO
 I sing. tranverbĕrārer
 II sing. tranverbĕrarēris, tranverbĕrarēre
 III sing. tranverbĕrarētur
 I plur. tranverbĕrarēmur
 II plur. tranverbĕraremĭni
 III plur. tranverbĕrarentur
PERFETTO
 I sing. tranverberatus, –a, –um sim
 II sing. tranverberatus, –a, –um sis
 III sing. tranverberatus, –a, –um sit
 I plur. tranverberati, –ae, –a simus
 II plur. tranverberati, –ae, –a sitis
 III plur. tranverberati, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
 I sing. tranverberatus, –a, –um essem
 II sing. tranverberatus, –a, –um esses
 III sing. tranverberatus, –a, –um esset
 I plur. tranverberati, –ae, –a essemus
 II plur. tranverberati, –ae, –a essetis
 III plur. tranverberati, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
 II sing. tranverbĕrāre
 II plur. tranverbĕramĭni
FUTURO
 II sing. tranverbĕrātor
 III sing. tranverbĕrātor
 II plur. –
 III plur. tranverbĕrantor
PARTICIPIO
PERFETTO
 tranverberatus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
 tranverbĕrāri
PERFETTO
 Singolare: tranverberatus, –a, –um esse
 Plurale: tranverberati, –ae, –a esse
FUTURO
 tranverberatum esse
GERUNDIVO
 tranverbĕrandus, –a, –um
SUPINO
 tranverberatu

Vedi la forma attiva di questo lemma


<<  tranverbĕro trăpētes  >>

Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z


Sfoglia il dizionario latino-italiano a partire da:



{{ID:TRANVERBEROR100}} ---CACHE---