Declinatore / Coniugatore Latino


 Cerca nelle forme flesse
Donazione


tranquillor - Diatesi passiva

(tranquillo, tranquillas, tranquillavi, tranquillatum, tranquillāre)

verbo transitivo I coniugazione

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
 I sing. tranquillor
 II sing. tranquillāris, tranquillāre
 III sing. tranquillātur
 I plur. tranquillāmur
 II plur. tranquillamĭni
 III plur. tranquillantur
IMPERFETTO
 I sing. tranquillābar
 II sing. tranquillabāris, tranquillabāre
 III sing. tranquillabātur
 I plur. tranquillabāmur
 II plur. tranquillabamĭni
 III plur. tranquillabantur
FUTURO SEMPLICE
 I sing. tranquillābor
 II sing. tranquillabĕris, tranquillabĕre
 III sing. tranquillabĭtur
 I plur. tranquillabĭmur
 II plur. tranquillabimĭni
 III plur. tranquillabuntur
PERFETTO
 I sing. tranquillatus, –a, –um sum
 II sing. tranquillatus, –a, –um es
 III sing. tranquillatus, –a, –um est
 I plur. tranquillati, –ae, –a sumus
 II plur. tranquillati, –ae, –a estis
 III plur. tranquillati, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
 I sing. tranquillatus, –a, –um eram
 II sing. tranquillatus, –a, –um eras
 III sing. tranquillatus, –a, –um erat
 I plur. tranquillati, –ae, –a eramus
 II plur. tranquillati, –ae, –a eratis
 III plur. tranquillati, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
 I sing. tranquillatus, –a, –um ero
 II sing. tranquillatus, –a, –um eris
 III sing. tranquillatus, –a, –um erit
 I plur. tranquillati, –ae, –a erimus
 II plur. tranquillati, –ae, –a eritis
 III plur. tranquillati, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
 I sing. tranquiller
 II sing. tranquillēris, tranquillēre
 III sing. tranquillētur
 I plur. tranquillēmur
 II plur. tranquillemĭni
 III plur. tranquillentur
IMPERFETTO
 I sing. tranquillārer
 II sing. tranquillarēris, tranquillarēre
 III sing. tranquillarētur
 I plur. tranquillarēmur
 II plur. tranquillaremĭni
 III plur. tranquillarentur
PERFETTO
 I sing. tranquillatus, –a, –um sim
 II sing. tranquillatus, –a, –um sis
 III sing. tranquillatus, –a, –um sit
 I plur. tranquillati, –ae, –a simus
 II plur. tranquillati, –ae, –a sitis
 III plur. tranquillati, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
 I sing. tranquillatus, –a, –um essem
 II sing. tranquillatus, –a, –um esses
 III sing. tranquillatus, –a, –um esset
 I plur. tranquillati, –ae, –a essemus
 II plur. tranquillati, –ae, –a essetis
 III plur. tranquillati, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
 II sing. tranquillāre
 II plur. tranquillamĭni
FUTURO
 II sing. tranquillātor
 III sing. tranquillātor
 II plur. –
 III plur. tranquillantor
PARTICIPIO
PERFETTO
 tranquillatus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
 tranquillāri
PERFETTO
 Singolare: tranquillatus, –a, –um esse
 Plurale: tranquillati, –ae, –a esse
FUTURO
 tranquillatum esse
GERUNDIVO
 tranquillandus, –a, –um
SUPINO
 tranquillatu

Vedi la forma attiva di questo lemma


<<  tranquillō tranquillum  >>

Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z


Sfoglia il dizionario latino-italiano a partire da:



{{ID:TRANQUILLOR100}} ---CACHE---