Declinatore / Coniugatore Latino


 Cerca nelle forme flesse
Donazione


tinnĭor - Diatesi passiva

(tinnĭo, tinnis, tinnii, tinnitum, tinnīre)

verbo transitivo e intransitivo IV coniugazione

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
 I sing. tinnĭor
 II sing. tinnīris, tinnīre
 III sing. tinnītur
 I plur. tinnīmur
 II plur. tinnimĭni
 III plur. tinniuntur
IMPERFETTO
 I sing. tinniēbar
 II sing. tinniebāris, tinniebāre
 III sing. tinniebātur
 I plur. tinniebāmur
 II plur. tinniebamĭni
 III plur. tinniebantur
FUTURO SEMPLICE
 I sing. tinnĭar
 II sing. tinniēris, tinniēre
 III sing. tinniētur
 I plur. tinniēmur
 II plur. tinniemĭni
 III plur. tinnientur
PERFETTO
 I sing. tinnitus, –a, –um sum
 II sing. tinnitus, –a, –um es
 III sing. tinnitus, –a, –um est
 I plur. tinniti, –ae, –a sumus
 II plur. tinniti, –ae, –a estis
 III plur. tinniti, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
 I sing. tinnitus, –a, –um eram
 II sing. tinnitus, –a, –um eras
 III sing. tinnitus, –a, –um erat
 I plur. tinniti, –ae, –a eramus
 II plur. tinniti, –ae, –a eratis
 III plur. tinniti, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
 I sing. tinnitus, –a, –um ero
 II sing. tinnitus, –a, –um eris
 III sing. tinnitus, –a, –um erit
 I plur. tinniti, –ae, –a erimus
 II plur. tinniti, –ae, –a eritis
 III plur. tinniti, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
 I sing. tinnĭar
 II sing. tinniāris, tinniāre
 III sing. tinniātur
 I plur. tinniāmur
 II plur. tinniamĭni
 III plur. tinniantur
IMPERFETTO
 I sing. tinnīrer
 II sing. tinnirēris, tinniirēre
 III sing. tinnirētur
 I plur. tinnirēmur
 II plur. tinnirēmini
 III plur. tinnirentur
PERFETTO
 I sing. tinnitus, –a, –um sim
 II sing. tinnitus, –a, –um sis
 III sing. tinnitus, –a, –um sit
 I plur. tinniti, –ae, –a simus
 II plur. tinniti, –ae, –a sitis
 III plur. tinniti, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
 I sing. tinnitus, –a, –um essem
 II sing. tinnitus, –a, –um esses
 III sing. tinnitus, –a, –um esset
 I plur. tinniti, –ae, –a essemus
 II plur. tinniti, –ae, –a essetis
 III plur. tinniti, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
 II sing. tinnīre
 II plur. tinnimĭni
FUTURO
 II sing. tinnītor
 III sing. tinnītor
 II plur. –
 III plur. tinniuntor
PARTICIPIO
PERFETTO
 tinnitus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
 tinnīri
PERFETTO
 Singolare: tinnitus, –a, –um esse
 Plurale: tinniti, –ae, –a esse
FUTURO
 tinnitum esse
GERUNDIVO
 tinniendus, –a, –um
SUPINO
 tinnitu

Vedi la forma attiva di questo lemma


<<  tinnĭo tinnitūrūs  >>

Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z


Sfoglia il dizionario latino-italiano a partire da:



{{ID:TINNIOR100}} ---CACHE---