Declinatore / Coniugatore Latino
FORMA PASSIVA: |
INDICATIVO |
PRESENTE |
I sing. | suppōnor |
II sing. | suppōnĕris, suppōnĕre |
III sing. | suppōnĭtur |
I plur. | suppōnĭmur |
II plur. | suppōnimĭni |
III plur. | suppōnuntur |
IMPERFETTO |
I sing. | suppōnēbar |
II sing. | suppōnebāris, suppōnebāre |
III sing. | suppōnebātur |
I plur. | suppōnebāmur |
II plur. | suppōnebamĭni |
III plur. | suppōnebantur |
FUTURO SEMPLICE |
I sing. | suppōnar |
II sing. | suppōnēris, suppōnēre |
III sing. | suppōnētur |
I plur. | suppōnēmur |
II plur. | suppōnemĭni |
III plur. | suppōnentur |
PERFETTO |
I sing. | suppositus o suppostus, –a, –um sum |
II sing. | suppositus o suppostus, –a, –um es |
III sing. | suppositus o suppostus, –a, –um est |
I plur. | suppositi o supposti, –ae, –a sumus |
II plur. | suppositi o supposti, –ae, –a estis |
III plur. | suppositi o supposti, –ae, –a sunt |
PIUCHEPERFETTO |
I sing. | suppositus o suppostus, –a, –um eram |
II sing. | suppositus o suppostus, –a, –um eras |
III sing. | suppositus o suppostus, –a, –um erat |
I plur. | suppositi o supposti, –ae, –a eramus |
II plur. | suppositi o supposti, –ae, –a eratis |
III plur. | suppositi o supposti, –ae, –a erant |
FUTURO ANTERIORE |
I sing. | suppositus o suppostus, –a, –um ero |
II sing. | suppositus o suppostus, –a, –um eris |
III sing. | suppositus o suppostus, –a, –um erit |
I plur. | suppositi o supposti, –ae, –a erimus |
II plur. | suppositi o supposti, –ae, –a eritis |
III plur. | suppositi o supposti, –ae, –a erunt |
PRESENTE |
I sing. | suppōnar |
II sing. | suppōnāris, suppōnāre |
III sing. | suppōnātur |
I plur. | suppōnāmur |
II plur. | suppōnamĭni |
III plur. | suppōnantur |
IMPERFETTO |
I sing. | suppōnĕrer |
II sing. | suppōnerēris, suppōnerēre |
III sing. | suppōnerētur |
I plur. | suppōnerēmur |
II plur. | suppōneremĭni |
III plur. | suppōnerentur |
PERFETTO |
I sing. | suppositus o suppostus, –a, –um sim |
II sing. | suppositus o suppostus, –a, –um sis |
III sing. | suppositus o suppostus, –a, –um sit |
I plur. | suppositi o supposti, –ae, –a simus |
II plur. | suppositi o supposti, –ae, –a sitis |
III plur. | suppositi o supposti, –ae, –a sint |
PIUCHEPERFETTO |
I sing. | suppositus o suppostus, –a, –um essem |
II sing. | suppositus o suppostus, –a, –um esses |
III sing. | suppositus o suppostus, –a, –um esset |
I plur. | suppositi o supposti, –ae, –a essemus |
II plur. | suppositi o supposti, –ae, –a essetis |
III plur. | suppositi o supposti, –ae, –a essent |
IMPERATIVO |
PRESENTE |
II sing. | suppōnĕre |
II plur. | suppōnimĭni |
FUTURO |
II sing. | suppōnĭtor |
III sing. | suppōnĭtor |
II plur. | – |
III plur. | suppōnuntor |
PARTICIPIO |
PERFETTO |
suppositus o suppostus, –a, –um |
INFINITO |
PRESENTE |
suppōni |
PERFETTO |
Singolare: | suppositus o suppostus, –a, –um esse |
Plurale: | suppositi o supposti, –ae, –a esse |
FUTURO |
suppositum esse o suppostum esse |
GERUNDIVO |
suppōnendus, –a, –um |
SUPINO |
suppositu o suppostu |
Sfoglia il dizionario
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:SUPPONOR100}}
---CACHE---
|
I nostri siti:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|