Declinatore / Coniugatore Latino


 Cerca nelle forme flesse
Donazione


suppōnor - Diatesi passiva

(suppōno, suppōnis, supposui, suppositum, suppōnĕre)

verbo transitivo III coniugazione

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
 I sing. suppōnor
 II sing. suppōnĕris, suppōnĕre
 III sing. suppōnĭtur
 I plur. suppōnĭmur
 II plur. suppōnimĭni
 III plur. suppōnuntur
IMPERFETTO
 I sing. suppōnēbar
 II sing. suppōnebāris, suppōnebāre
 III sing. suppōnebātur
 I plur. suppōnebāmur
 II plur. suppōnebamĭni
 III plur. suppōnebantur
FUTURO SEMPLICE
 I sing. suppōnar
 II sing. suppōnēris, suppōnēre
 III sing. suppōnētur
 I plur. suppōnēmur
 II plur. suppōnemĭni
 III plur. suppōnentur
PERFETTO
 I sing. suppositus o suppostus, –a, –um sum
 II sing. suppositus o suppostus, –a, –um es
 III sing. suppositus o suppostus, –a, –um est
 I plur. suppositi o supposti, –ae, –a sumus
 II plur. suppositi o supposti, –ae, –a estis
 III plur. suppositi o supposti, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
 I sing. suppositus o suppostus, –a, –um eram
 II sing. suppositus o suppostus, –a, –um eras
 III sing. suppositus o suppostus, –a, –um erat
 I plur. suppositi o supposti, –ae, –a eramus
 II plur. suppositi o supposti, –ae, –a eratis
 III plur. suppositi o supposti, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
 I sing. suppositus o suppostus, –a, –um ero
 II sing. suppositus o suppostus, –a, –um eris
 III sing. suppositus o suppostus, –a, –um erit
 I plur. suppositi o supposti, –ae, –a erimus
 II plur. suppositi o supposti, –ae, –a eritis
 III plur. suppositi o supposti, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
 I sing. suppōnar
 II sing. suppōnāris, suppōnāre
 III sing. suppōnātur
 I plur. suppōnāmur
 II plur. suppōnamĭni
 III plur. suppōnantur
IMPERFETTO
 I sing. suppōnĕrer
 II sing. suppōnerēris, suppōnerēre
 III sing. suppōnerētur
 I plur. suppōnerēmur
 II plur. suppōneremĭni
 III plur. suppōnerentur
PERFETTO
 I sing. suppositus o suppostus, –a, –um sim
 II sing. suppositus o suppostus, –a, –um sis
 III sing. suppositus o suppostus, –a, –um sit
 I plur. suppositi o supposti, –ae, –a simus
 II plur. suppositi o supposti, –ae, –a sitis
 III plur. suppositi o supposti, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
 I sing. suppositus o suppostus, –a, –um essem
 II sing. suppositus o suppostus, –a, –um esses
 III sing. suppositus o suppostus, –a, –um esset
 I plur. suppositi o supposti, –ae, –a essemus
 II plur. suppositi o supposti, –ae, –a essetis
 III plur. suppositi o supposti, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
 II sing. suppōnĕre
 II plur. suppōnimĭni
FUTURO
 II sing. suppōnĭtor
 III sing. suppōnĭtor
 II plur. –
 III plur. suppōnuntor
PARTICIPIO
PERFETTO
 suppositus o suppostus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
 suppōni
PERFETTO
 Singolare: suppositus o suppostus, –a, –um esse
 Plurale: suppositi o supposti, –ae, –a esse
FUTURO
 suppositum esse o suppostum esse
GERUNDIVO
 suppōnendus, –a, –um
SUPINO
 suppositu o suppostu

Vedi la forma attiva di questo lemma


<<  suppōno suppor  >>

Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z


Sfoglia il dizionario latino-italiano a partire da:



{{ID:SUPPONOR100}} ---CACHE---