Declinatore / Coniugatore Latino
FORMA PASSIVA: |
INDICATIVO |
PRESENTE |
I sing. | suffarcĭnor |
II sing. | suffarcĭnāris, suffarcĭnāre |
III sing. | suffarcĭnātur |
I plur. | suffarcĭnāmur |
II plur. | suffarcĭnamĭni |
III plur. | suffarcĭnantur |
IMPERFETTO |
I sing. | suffarcĭnābar |
II sing. | suffarcĭnabāris, suffarcĭnabāre |
III sing. | suffarcĭnabātur |
I plur. | suffarcĭnabāmur |
II plur. | suffarcĭnabamĭni |
III plur. | suffarcĭnabantur |
FUTURO SEMPLICE |
I sing. | suffarcĭnābor |
II sing. | suffarcĭnabĕris, suffarcĭnabĕre |
III sing. | suffarcĭnabĭtur |
I plur. | suffarcĭnabĭmur |
II plur. | suffarcĭnabimĭni |
III plur. | suffarcĭnabuntur |
PERFETTO |
I sing. | suffarcinatus, –a, –um sum |
II sing. | suffarcinatus, –a, –um es |
III sing. | suffarcinatus, –a, –um est |
I plur. | suffarcinati, –ae, –a sumus |
II plur. | suffarcinati, –ae, –a estis |
III plur. | suffarcinati, –ae, –a sunt |
PIUCHEPERFETTO |
I sing. | suffarcinatus, –a, –um eram |
II sing. | suffarcinatus, –a, –um eras |
III sing. | suffarcinatus, –a, –um erat |
I plur. | suffarcinati, –ae, –a eramus |
II plur. | suffarcinati, –ae, –a eratis |
III plur. | suffarcinati, –ae, –a erant |
FUTURO ANTERIORE |
I sing. | suffarcinatus, –a, –um ero |
II sing. | suffarcinatus, –a, –um eris |
III sing. | suffarcinatus, –a, –um erit |
I plur. | suffarcinati, –ae, –a erimus |
II plur. | suffarcinati, –ae, –a eritis |
III plur. | suffarcinati, –ae, –a erunt |
PRESENTE |
I sing. | suffarcĭner |
II sing. | suffarcĭnēris, suffarcĭnēre |
III sing. | suffarcĭnētur |
I plur. | suffarcĭnēmur |
II plur. | suffarcĭnemĭni |
III plur. | suffarcĭnentur |
IMPERFETTO |
I sing. | suffarcĭnārer |
II sing. | suffarcĭnarēris, suffarcĭnarēre |
III sing. | suffarcĭnarētur |
I plur. | suffarcĭnarēmur |
II plur. | suffarcĭnaremĭni |
III plur. | suffarcĭnarentur |
PERFETTO |
I sing. | suffarcinatus, –a, –um sim |
II sing. | suffarcinatus, –a, –um sis |
III sing. | suffarcinatus, –a, –um sit |
I plur. | suffarcinati, –ae, –a simus |
II plur. | suffarcinati, –ae, –a sitis |
III plur. | suffarcinati, –ae, –a sint |
PIUCHEPERFETTO |
I sing. | suffarcinatus, –a, –um essem |
II sing. | suffarcinatus, –a, –um esses |
III sing. | suffarcinatus, –a, –um esset |
I plur. | suffarcinati, –ae, –a essemus |
II plur. | suffarcinati, –ae, –a essetis |
III plur. | suffarcinati, –ae, –a essent |
IMPERATIVO |
PRESENTE |
II sing. | suffarcĭnāre |
II plur. | suffarcĭnamĭni |
FUTURO |
II sing. | suffarcĭnātor |
III sing. | suffarcĭnātor |
II plur. | – |
III plur. | suffarcĭnantor |
PARTICIPIO |
PERFETTO |
suffarcinatus, –a, –um |
INFINITO |
PRESENTE |
suffarcĭnāri |
PERFETTO |
Singolare: | suffarcinatus, –a, –um esse |
Plurale: | suffarcinati, –ae, –a esse |
FUTURO |
suffarcinatum esse |
GERUNDIVO |
suffarcĭnandus, –a, –um |
SUPINO |
suffarcinatu |
Sfoglia il dizionario
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:SUFFARCINOR100}}
---CACHE---
|
I nostri siti:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|