Declinatore / Coniugatore Latino


 Cerca nelle forme flesse
Donazione


succipĭor - Diatesi passiva

(succipĭo, succipis, succepi, succeptum, succipĕre)

verbo transitivo III coniugazione in -io

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
 I sing. succipĭor
 II sing. succipĕris, succipĕre
 III sing. succipĭtur
 I plur. succipĭmur
 II plur. succipimĭni
 III plur. succipiuntur
IMPERFETTO
 I sing. succipiēbar
 II sing. succipiebāris, succipiebāre
 III sing. succipiebātur
 I plur. succipiebāmur
 II plur. succipiebamĭni
 III plur. succipiebantur
FUTURO SEMPLICE
 I sing. succipĭar
 II sing. succipiēris, succipiēre
 III sing. succipiētur
 I plur. succipiēmur
 II plur. succipiemĭni
 III plur. succipientur
PERFETTO
 I sing. succeptus, –a, –um sum
 II sing. succeptus, –a, –um es
 III sing. succeptus, –a, –um est
 I plur. succepti, –ae, –a sumus
 II plur. succepti, –ae, –a estis
 III plur. succepti, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
 I sing. succeptus, –a, –um eram
 II sing. succeptus, –a, –um eras
 III sing. succeptus, –a, –um erat
 I plur. succepti, –ae, –a eramus
 II plur. succepti, –ae, –a eratis
 III plur. succepti, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
 I sing. succeptus, –a, –um ero
 II sing. succeptus, –a, –um eris
 III sing. succeptus, –a, –um erit
 I plur. succepti, –ae, –a erimus
 II plur. succepti, –ae, –a eritis
 III plur. succepti, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
 I sing. succipĭar
 II sing. succipiāris, succipiāre
 III sing. succipiātur
 I plur. succipiāmur
 II plur. succipiamĭni
 III plur. succipiantur
IMPERFETTO
 I sing. succipĕrer
 II sing. succiperēris, succiperēre
 III sing. succiperētur
 I plur. succiperēmur
 II plur. succiperemĭni
 III plur. succiperentur
PERFETTO
 I sing. succeptus, –a, –um sim
 II sing. succeptus, –a, –um sis
 III sing. succeptus, –a, –um sit
 I plur. succepti, –ae, –a simus
 II plur. succepti, –ae, –a sitis
 III plur. succepti, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
 I sing. succeptus, –a, –um essem
 II sing. succeptus, –a, –um esses
 III sing. succeptus, –a, –um esset
 I plur. succepti, –ae, –a essemus
 II plur. succepti, –ae, –a essetis
 III plur. succepti, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
 II sing. –
 II plur. –
FUTURO
 II sing. –
 III sing. –
 II plur. –
 III plur. –
PARTICIPIO
PERFETTO
 succeptus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
 succipi
PERFETTO
 Singolare: succeptus, –a, –um esse
 Plurale: succepti, –ae, –a esse
FUTURO
 succeptum esse
GERUNDIVO
 succipiendus, –a, –um
SUPINO
 succeptu

Vedi la forma attiva di questo lemma


<<  succipio Succisanus  >>

Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z


Sfoglia il dizionario latino-italiano a partire da:



{{ID:SUCCIPIOR100}} ---CACHE---