succipĭor - Diatesi passiva

(succipĭo, succipis, succepi, succeptum, succipĕre)

verbo transitivo III coniugazione in -io

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
succipĭor
II sing.
succipĕris, succipĕre
III sing.
succipĭtur
I plur.
succipĭmur
II plur.
succipimĭni
III plur.
succipiuntur
IMPERFETTO
I sing.
succipiēbar
II sing.
succipiebāris, succipiebāre
III sing.
succipiebātur
I plur.
succipiebāmur
II plur.
succipiebamĭni
III plur.
succipiebantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
succipĭar
II sing.
succipiēris, succipiēre
III sing.
succipiētur
I plur.
succipiēmur
II plur.
succipiemĭni
III plur.
succipientur
PERFETTO
I sing.
succeptus, –a, –um sum
II sing.
succeptus, –a, –um es
III sing.
succeptus, –a, –um est
I plur.
succepti, –ae, –a sumus
II plur.
succepti, –ae, –a estis
III plur.
succepti, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
succeptus, –a, –um eram
II sing.
succeptus, –a, –um eras
III sing.
succeptus, –a, –um erat
I plur.
succepti, –ae, –a eramus
II plur.
succepti, –ae, –a eratis
III plur.
succepti, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
succeptus, –a, –um ero
II sing.
succeptus, –a, –um eris
III sing.
succeptus, –a, –um erit
I plur.
succepti, –ae, –a erimus
II plur.
succepti, –ae, –a eritis
III plur.
succepti, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
succipĭar
II sing.
succipiāris, succipiāre
III sing.
succipiātur
I plur.
succipiāmur
II plur.
succipiamĭni
III plur.
succipiantur
IMPERFETTO
I sing.
succipĕrer
II sing.
succiperēris, succiperēre
III sing.
succiperētur
I plur.
succiperēmur
II plur.
succiperemĭni
III plur.
succiperentur
PERFETTO
I sing.
succeptus, –a, –um sim
II sing.
succeptus, –a, –um sis
III sing.
succeptus, –a, –um sit
I plur.
succepti, –ae, –a simus
II plur.
succepti, –ae, –a sitis
III plur.
succepti, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
succeptus, –a, –um essem
II sing.
succeptus, –a, –um esses
III sing.
succeptus, –a, –um esset
I plur.
succepti, –ae, –a essemus
II plur.
succepti, –ae, –a essetis
III plur.
succepti, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
II plur.
FUTURO
II sing.
III sing.
II plur.
III plur.
PARTICIPIO
PERFETTO
succeptus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
succipi
PERFETTO
Singolare:
succeptus, –a, –um esse
Plurale:
succepti, –ae, –a esse
FUTURO
succeptum esse
GERUNDIVO
succipiendus, –a, –um
SUPINO
succeptu

Vedi la forma attiva di questo lemma




Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z



{{ID:SUCCIPIOR100}}
---CACHE---