Declinatore / Coniugatore Latino


 Cerca nelle forme flesse
Donazione


succenturior - Diatesi passiva

(succenturio, succenturias, succenturiavi, succenturiatum, succenturiāre)

verbo transitivo I coniugazione

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
 I sing. succenturior
 II sing. succenturiāris, succenturiāre
 III sing. succenturiātur
 I plur. succenturiāmur
 II plur. succenturiamĭni
 III plur. succenturiantur
IMPERFETTO
 I sing. succenturiābar
 II sing. succenturiabāris, succenturiabāre
 III sing. succenturiabātur
 I plur. succenturiabāmur
 II plur. succenturiabamĭni
 III plur. succenturiabantur
FUTURO SEMPLICE
 I sing. succenturiābor
 II sing. succenturiabĕris, succenturiabĕre
 III sing. succenturiabĭtur
 I plur. succenturiabĭmur
 II plur. succenturiabimĭni
 III plur. succenturiabuntur
PERFETTO
 I sing. succenturiatus, –a, –um sum
 II sing. succenturiatus, –a, –um es
 III sing. succenturiatus, –a, –um est
 I plur. succenturiati, –ae, –a sumus
 II plur. succenturiati, –ae, –a estis
 III plur. succenturiati, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
 I sing. succenturiatus, –a, –um eram
 II sing. succenturiatus, –a, –um eras
 III sing. succenturiatus, –a, –um erat
 I plur. succenturiati, –ae, –a eramus
 II plur. succenturiati, –ae, –a eratis
 III plur. succenturiati, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
 I sing. succenturiatus, –a, –um ero
 II sing. succenturiatus, –a, –um eris
 III sing. succenturiatus, –a, –um erit
 I plur. succenturiati, –ae, –a erimus
 II plur. succenturiati, –ae, –a eritis
 III plur. succenturiati, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
 I sing. succenturier
 II sing. succenturiēris, succenturiēre
 III sing. succenturiētur
 I plur. succenturiēmur
 II plur. succenturiemĭni
 III plur. succenturientur
IMPERFETTO
 I sing. succenturiārer
 II sing. succenturiarēris, succenturiarēre
 III sing. succenturiarētur
 I plur. succenturiarēmur
 II plur. succenturiaremĭni
 III plur. succenturiarentur
PERFETTO
 I sing. succenturiatus, –a, –um sim
 II sing. succenturiatus, –a, –um sis
 III sing. succenturiatus, –a, –um sit
 I plur. succenturiati, –ae, –a simus
 II plur. succenturiati, –ae, –a sitis
 III plur. succenturiati, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
 I sing. succenturiatus, –a, –um essem
 II sing. succenturiatus, –a, –um esses
 III sing. succenturiatus, –a, –um esset
 I plur. succenturiati, –ae, –a essemus
 II plur. succenturiati, –ae, –a essetis
 III plur. succenturiati, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
 II sing. succenturiāre
 II plur. succenturiamĭni
FUTURO
 II sing. succenturiātor
 III sing. succenturiātor
 II plur. –
 III plur. succenturiantor
PARTICIPIO
PERFETTO
 succenturiatus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
 succenturiāri
PERFETTO
 Singolare: succenturiatus, –a, –um esse
 Plurale: succenturiati, –ae, –a esse
FUTURO
 succenturiatum esse
GERUNDIVO
 succenturiandus, –a, –um
SUPINO
 succenturiatu

Vedi la forma attiva di questo lemma


<<  succenturio succentŭs  >>

Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z


Sfoglia il dizionario latino-italiano a partire da:



{{ID:SUCCENTURIOR100}} ---CACHE---