sublĭnor - Diatesi passiva

(sublĭno, sublĭnis, sublevi, sublitum, sublĭnĕre)

verbo transitivo III coniugazione

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
sublĭnor
II sing.
sublĭnĕris, sublĭnĕre
III sing.
sublĭnĭtur
I plur.
sublĭnĭmur
II plur.
sublĭnimĭni
III plur.
sublĭnuntur
IMPERFETTO
I sing.
sublĭnēbar
II sing.
sublĭnebāris, sublĭnebāre
III sing.
sublĭnebātur
I plur.
sublĭnebāmur
II plur.
sublĭnebamĭni
III plur.
sublĭnebantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
sublĭnar
II sing.
sublĭnēris, sublĭnēre
III sing.
sublĭnētur
I plur.
sublĭnēmur
II plur.
sublĭnemĭni
III plur.
sublĭnentur
PERFETTO
I sing.
sublitus, –a, –um sum
II sing.
sublitus, –a, –um es
III sing.
sublitus, –a, –um est
I plur.
subliti, –ae, –a sumus
II plur.
subliti, –ae, –a estis
III plur.
subliti, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
sublitus, –a, –um eram
II sing.
sublitus, –a, –um eras
III sing.
sublitus, –a, –um erat
I plur.
subliti, –ae, –a eramus
II plur.
subliti, –ae, –a eratis
III plur.
subliti, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
sublitus, –a, –um ero
II sing.
sublitus, –a, –um eris
III sing.
sublitus, –a, –um erit
I plur.
subliti, –ae, –a erimus
II plur.
subliti, –ae, –a eritis
III plur.
subliti, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
sublĭnar
II sing.
sublĭnāris, sublĭnāre
III sing.
sublĭnātur
I plur.
sublĭnāmur
II plur.
sublĭnamĭni
III plur.
sublĭnantur
IMPERFETTO
I sing.
sublĭnĕrer
II sing.
sublĭnerēris, sublĭnerēre
III sing.
sublĭnerētur
I plur.
sublĭnerēmur
II plur.
sublĭneremĭni
III plur.
sublĭnerentur
PERFETTO
I sing.
sublitus, –a, –um sim
II sing.
sublitus, –a, –um sis
III sing.
sublitus, –a, –um sit
I plur.
subliti, –ae, –a simus
II plur.
subliti, –ae, –a sitis
III plur.
subliti, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
sublitus, –a, –um essem
II sing.
sublitus, –a, –um esses
III sing.
sublitus, –a, –um esset
I plur.
subliti, –ae, –a essemus
II plur.
subliti, –ae, –a essetis
III plur.
subliti, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
sublĭnĕre
II plur.
sublĭnimĭni
FUTURO
II sing.
sublĭnĭtor
III sing.
sublĭnĭtor
II plur.
III plur.
sublĭnuntor
PARTICIPIO
PERFETTO
sublitus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
sublĭni
PERFETTO
Singolare:
sublitus, –a, –um esse
Plurale:
subliti, –ae, –a esse
FUTURO
sublitum esse
GERUNDIVO
sublĭnendus, –a, –um
SUPINO
sublitu

Vedi la forma attiva di questo lemma




Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z



{{ID:SUBLINOR100}}
---CACHE---