Declinatore / Coniugatore Latino


 Cerca nelle forme flesse
Donazione


sŭbĕor - Diatesi passiva

(sŭbĕo, sŭbis, subii, subitum, sŭbire)

verbo transitivo e intransitivo anomalo

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
 I sing. sŭbĕor
 II sing. sŭbēris, sŭbēre
 III sing. sŭbītur
 I plur. sŭbēmur
 II plur. sŭbemĭni
 III plur. sŭbentur
IMPERFETTO
 I sing. sŭbēbar
 II sing. sŭbebāris
 III sing. sŭbibātur
 I plur. sŭbebāmur
 II plur. sŭbebamĭni
 III plur. sŭbebantur
FUTURO SEMPLICE
 I sing. sŭbēbor
 II sing. sŭbebĕris, sŭbebĕre
 III sing. sŭbibĭtur
 I plur. sŭbebĭmur
 II plur. sŭbebimĭni
 III plur. sŭbebuntur
PERFETTO
 I sing. subitus, –a, –um sum
 II sing. subitus, –a, –um es
 III sing. subitus, –a, –um est
 I plur. subiti, –ae, –a sumus
 II plur. subiti, –ae, –a estis
 III plur. subiti, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
 I sing. subitus, –a, –um eram
 II sing. subitus, –a, –um eras
 III sing. subitus, –a, –um erat
 I plur. subiti, –ae, –a eramus
 II plur. subiti, –ae, –a eratis
 III plur. subiti, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
 I sing. subitus, –a, –um ero
 II sing. subitus, –a, –um eris
 III sing. subitus, –a, –um erit
 I plur. subiti, –ae, –a erimus
 II plur. subiti, –ae, –a eritis
 III plur. subiti, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
 I sing. sŭbĕar
 II sing. sŭbeāris, sŭbeāre
 III sing. sŭbeātur
 I plur. sŭbeāmur
 II plur. sŭbeamĭni
 III plur. sŭbeantur
IMPERFETTO
 I sing. sŭbērer
 II sing. sŭberēris, sŭberēre
 III sing. sŭbirētur
 I plur. sŭberēmur
 II plur. sŭberemĭni
 III plur. sŭberentur
PERFETTO
 I sing. subitus, –a, –um sim
 II sing. subitus, –a, –um sis
 III sing. subitus, –a, –um sit
 I plur. subiti, –ae, –a simus
 II plur. subiti, –ae, –a sitis
 III plur. subiti, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
 I sing. subitus, –a, –um essem
 II sing. subitus, –a, –um esses
 III sing. subitus, –a, –um esset
 I plur. subiti, –ae, –a essemus
 II plur. subiti, –ae, –a essetis
 III plur. subiti, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
 II sing. sŭbēre
 II plur. sŭbemĭni
FUTURO
 II sing. sŭbētor
 III sing. sŭbētor
 II plur. –
 III plur. sŭbentor
PARTICIPIO
PERFETTO
 subitus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
 sŭbīri
PERFETTO
 Singolare: subitus, –a, –um esse
 Plurale: subiti, –ae, –a esse
FUTURO
 subitum esse
GERUNDIVO
 sŭbendus, –a, –um
SUPINO
 subitu

Vedi la forma attiva di questo lemma


<<  sŭbĕo sūbĕr  >>

Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z


Sfoglia il dizionario latino-italiano a partire da:



{{ID:SUBEOR100}} ---CACHE---