stŭpror - Diatesi passiva
(stŭpro, stŭpras, stupravi, stupratum, stŭprāre)verbo transitivo I coniugazione
Vedi la traduzione di questo lemma
FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
stŭpror
II sing.
stŭprāris, stŭprāre
III sing.
stŭprātur
I plur.
stŭprāmur
II plur.
stŭpramĭni
III plur.
stŭprantur
IMPERFETTO
I sing.
stŭprābar
II sing.
stŭprabāris, stŭprabāre
III sing.
stŭprabātur
I plur.
stŭprabāmur
II plur.
stŭprabamĭni
III plur.
stŭprabantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
stŭprābor
II sing.
stŭprabĕris, stŭprabĕre
III sing.
stŭprabĭtur
I plur.
stŭprabĭmur
II plur.
stŭprabimĭni
III plur.
stŭprabuntur
PERFETTO
I sing.
stupratus, –a, –um sum
II sing.
stupratus, –a, –um es
III sing.
stupratus, –a, –um est
I plur.
stuprati, –ae, –a sumus
II plur.
stuprati, –ae, –a estis
III plur.
stuprati, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
stupratus, –a, –um eram
II sing.
stupratus, –a, –um eras
III sing.
stupratus, –a, –um erat
I plur.
stuprati, –ae, –a eramus
II plur.
stuprati, –ae, –a eratis
III plur.
stuprati, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
stupratus, –a, –um ero
II sing.
stupratus, –a, –um eris
III sing.
stupratus, –a, –um erit
I plur.
stuprati, –ae, –a erimus
II plur.
stuprati, –ae, –a eritis
III plur.
stuprati, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
stŭprer
II sing.
stŭprēris, stŭprēre
III sing.
stŭprētur
I plur.
stŭprēmur
II plur.
stŭpremĭni
III plur.
stŭprentur
IMPERFETTO
I sing.
stŭprārer
II sing.
stŭprarēris, stŭprarēre
III sing.
stŭprarētur
I plur.
stŭprarēmur
II plur.
stŭpraremĭni
III plur.
stŭprarentur
PERFETTO
I sing.
stupratus, –a, –um sim
II sing.
stupratus, –a, –um sis
III sing.
stupratus, –a, –um sit
I plur.
stuprati, –ae, –a simus
II plur.
stuprati, –ae, –a sitis
III plur.
stuprati, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
stupratus, –a, –um essem
II sing.
stupratus, –a, –um esses
III sing.
stupratus, –a, –um esset
I plur.
stuprati, –ae, –a essemus
II plur.
stuprati, –ae, –a essetis
III plur.
stuprati, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
stŭprāre
II plur.
stŭpramĭni
FUTURO
II sing.
stŭprātor
III sing.
stŭprātor
II plur.
–
III plur.
stŭprantor
PARTICIPIO
PERFETTO
stupratus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
stŭprāri
PERFETTO
Singolare:
stupratus, –a, –um esse
Plurale:
stuprati, –ae, –a esse
FUTURO
stupratum esse
GERUNDIVO
stŭprandus, –a, –um
SUPINO
stupratu
Vedi la forma attiva di questo lemma
stŭpror v. tr. I coniug.
---CACHE---
I nostri siti
- Dizionario italiano
- Grammatica italiana
- Verbi Italiani
- Dizionario latino
- Dizionario greco antico
- Dizionario francese
- Dizionario inglese
- Dizionario tedesco
- Dizionario spagnolo
- Dizionario greco moderno
- Dizionario piemontese
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android