stŭpĕfĭo - Diatesi passiva
(stŭpĕfăcĭo, stŭpĕfăcis, stupefeci, stupefactum, stŭpĕfăcĕre)verbo transitivo III coniugazione in -io
Vedi la traduzione di questo lemma
FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
stŭpĕfĭo
II sing.
stŭpĕfis
III sing.
stŭpĕfit
I plur.
stŭpĕfīmus
II plur.
stŭpĕfītis
III plur.
stŭpĕfiunt
IMPERFETTO
I sing.
stŭpĕfiēbam
II sing.
stŭpĕfiēbas
III sing.
stŭpĕfiēbat
I plur.
stŭpĕfiebāmus
II plur.
stŭpĕfiebātis
III plur.
stŭpĕfiēbant
FUTURO SEMPLICE
I sing.
stŭpĕfĭam
II sing.
stŭpĕfĭes
III sing.
stŭpĕfĭet
I plur.
stŭpĕfiēmus
II plur.
stŭpĕfiētis
III plur.
stŭpĕfĭent
PERFETTO
I sing.
stupefactus, –a, –um sum
II sing.
stupefactus, –a, –um es
III sing.
stupefactus, –a, –um est
I plur.
stupefacti, –ae, –a sumus
II plur.
stupefacti, –ae, –a estis
III plur.
stupefacti, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
stupefactus, –a, –um eram
II sing.
stupefactus, –a, –um eras
III sing.
stupefactus, –a, –um erat
I plur.
stupefacti, –ae, –a eramus
II plur.
stupefacti, –ae, –a eratis
III plur.
stupefacti, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
stupefactus, –a, –um ero
II sing.
stupefactus, –a, –um eris
III sing.
stupefactus, –a, –um erit
I plur.
stupefacti, –ae, –a erimus
II plur.
stupefacti, –ae, –a eritis
III plur.
stupefacti, –ae, –a erunt
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
stŭpĕfĭam
II sing.
stŭpĕfĭas
III sing.
stŭpĕfĭat
I plur.
stŭpĕfiāmus
II plur.
stŭpĕfiātis
III plur.
stŭpĕfĭant
IMPERFETTO
I sing.
stŭpĕfiĕrem
II sing.
stŭpĕfiĕres
III sing.
stŭpĕfiĕret
I plur.
stŭpĕferēmus
II plur.
stŭpĕferētis
III plur.
stŭpĕfĕrent
PERFETTO
I sing.
stupefactus, –a, –um sim
II sing.
stupefactus, –a, –um sis
III sing.
stupefactus, –a, –um sit
I plur.
stupefacti, –ae, –a simus
II plur.
stupefacti, –ae, –a sitis
III plur.
stupefacti, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
stupefactus, –a, –um essem
II sing.
stupefactus, –a, –um esses
III sing.
stupefactus, –a, –um esset
I plur.
stupefacti, –ae, –a essemus
II plur.
stupefacti, –ae, –a essetis
III plur.
stupefacti, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
stŭpĕfi
II plur.
stŭpĕfĭte
FUTURO
II sing.
stŭpĕfĭto
III sing.
stŭpĕfĭto
II plur.
stŭpĕfitōte
III plur.
–
PARTICIPIO
PRESENTE
–
FUTURO
stŭpĕfuturus, –a, –um
SUPINO
Attivo:
stupefactum
Passivo:
stupefactu
INFINITO
PRESENTE
stŭpĕfieri
PERFETTO
Singolare:
stupefactus, –a, –um esse
Plurale:
stupefacti, –ae, –a esse
FUTURO
Attivo:
stŭpĕfurum, –am, –um esse, stŭpĕfuros, –as, –a esse
Passivo:
stupefactum, –am, –um iri, stupefactos, –as, –a iri
GERUNDIO
Genitivo:
–
Dativo:
–
Accusativo:
–
Ablativo:
–
GERUNDIVO
stŭpĕfăciendus, –a, –um
Vedi la forma attiva di questo lemma
stŭpĕfĭo v. tr. III coniug. in -io
---CACHE---
I nostri siti
- Dizionario italiano
- Grammatica italiana
- Verbi Italiani
- Dizionario latino
- Dizionario greco antico
- Dizionario francese
- Dizionario inglese
- Dizionario tedesco
- Dizionario spagnolo
- Dizionario greco moderno
- Dizionario piemontese
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android
