Declinatore / Coniugatore Latino
| FORMA PASSIVA: |
| INDICATIVO |
| PRESENTE |
| I sing. | stĭpŭlor |
| II sing. | stĭpŭlāris, stĭpŭlāre |
| III sing. | stĭpŭlātur |
| I plur. | stĭpŭlāmur |
| II plur. | stĭpŭlamĭni |
| III plur. | stĭpŭlantur |
| IMPERFETTO |
| I sing. | stĭpŭlābar |
| II sing. | stĭpŭlabāris, stĭpŭlabāre |
| III sing. | stĭpŭlabātur |
| I plur. | stĭpŭlabāmur |
| II plur. | stĭpŭlabamĭni |
| III plur. | stĭpŭlabantur |
| FUTURO SEMPLICE |
| I sing. | stĭpŭlābor |
| II sing. | stĭpŭlabĕris, stĭpŭlabĕre |
| III sing. | stĭpŭlabĭtur |
| I plur. | stĭpŭlabĭmur |
| II plur. | stĭpŭlabimĭni |
| III plur. | stĭpŭlabuntur |
| PERFETTO |
| I sing. | stipulatus, –a, –um sum |
| II sing. | stipulatus, –a, –um es |
| III sing. | stipulatus, –a, –um est |
| I plur. | stipulati, –ae, –a sumus |
| II plur. | stipulati, –ae, –a estis |
| III plur. | stipulati, –ae, –a sunt |
| PIUCHEPERFETTO |
| I sing. | stipulatus, –a, –um eram |
| II sing. | stipulatus, –a, –um eras |
| III sing. | stipulatus, –a, –um erat |
| I plur. | stipulati, –ae, –a eramus |
| II plur. | stipulati, –ae, –a eratis |
| III plur. | stipulati, –ae, –a erant |
| FUTURO ANTERIORE |
| I sing. | stipulatus, –a, –um ero |
| II sing. | stipulatus, –a, –um eris |
| III sing. | stipulatus, –a, –um erit |
| I plur. | stipulati, –ae, –a erimus |
| II plur. | stipulati, –ae, –a eritis |
| III plur. | stipulati, –ae, –a erunt |
| PRESENTE |
| I sing. | stĭpŭler |
| II sing. | stĭpŭlēris, stĭpŭlēre |
| III sing. | stĭpŭlētur |
| I plur. | stĭpŭlēmur |
| II plur. | stĭpŭlemĭni |
| III plur. | stĭpŭlentur |
| IMPERFETTO |
| I sing. | stĭpŭlārer |
| II sing. | stĭpŭlarēris, stĭpŭlarēre |
| III sing. | stĭpŭlarētur |
| I plur. | stĭpŭlarēmur |
| II plur. | stĭpŭlaremĭni |
| III plur. | stĭpŭlarentur |
| PERFETTO |
| I sing. | stipulatus, –a, –um sim |
| II sing. | stipulatus, –a, –um sis |
| III sing. | stipulatus, –a, –um sit |
| I plur. | stipulati, –ae, –a simus |
| II plur. | stipulati, –ae, –a sitis |
| III plur. | stipulati, –ae, –a sint |
| PIUCHEPERFETTO |
| I sing. | stipulatus, –a, –um essem |
| II sing. | stipulatus, –a, –um esses |
| III sing. | stipulatus, –a, –um esset |
| I plur. | stipulati, –ae, –a essemus |
| II plur. | stipulati, –ae, –a essetis |
| III plur. | stipulati, –ae, –a essent |
| IMPERATIVO |
| PRESENTE |
| II sing. | stĭpŭlāre |
| II plur. | stĭpŭlamĭni |
| FUTURO |
| II sing. | stĭpŭlātor |
| III sing. | stĭpŭlātor |
| II plur. | – |
| III plur. | stĭpŭlantor |
| PARTICIPIO |
| PERFETTO |
| stipulatus, –a, –um |
| INFINITO |
| PRESENTE |
| stĭpŭlāri |
| PERFETTO |
| Singolare: | stipulatus, –a, –um esse |
| Plurale: | stipulati, –ae, –a esse |
| FUTURO |
| stipulatum esse |
| GERUNDIVO |
| stĭpŭlandus, –a, –um |
| SUPINO |
| stipulatu |
Sfoglia il dizionario
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:STIPULOR100}}
---CACHE---
|
I nostri siti:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|
