Declinatore / Coniugatore Latino


 Cerca nelle forme flesse
Donazione


spĕcŭlor - Diatesi attiva

(spĕcŭlor, spĕcŭlāris, speculatus sum, spĕcŭlāri)

verbo transitivo e intransitivo deponente I coniugazione

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA DEPONENTE:
INDICATIVO
PRESENTE
 I sing. spĕcŭlor
 II sing. spĕcŭlāris, spĕcŭlāre
 III sing. spĕcŭlātur
 I plur. spĕcŭlāmur
 II plur. spĕcŭlamĭni
 III plur. spĕcŭlantur
IMPERFETTO
 I sing. spĕcŭlābar
 II sing. spĕcŭlabāris, spĕcŭlabāre
 III sing. spĕcŭlabātur
 I plur. spĕcŭlabāmur
 II plur. spĕcŭlabamĭni
 III plur. spĕcŭlabantur
FUTURO SEMPLICE
 I sing. spĕcŭlābor
 II sing. spĕcŭlabĕris, spĕcŭlabĕre
 III sing. spĕcŭlabĭtur
 I plur. spĕcŭlabĭmur
 II plur. spĕcŭlabimĭni
 III plur. spĕcŭlabuntur
PERFETTO
 I sing. speculatus, –a, –um sum
 II sing. speculatus, –a, –um es
 III sing. speculatus, –a, –um est
 I plur. speculati, –ae, –a sumus
 II plur. speculati, –ae, –a estis
 III plur. speculati, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
 I sing. speculatus, –a, –um eram
 II sing. speculatus, –a, –um eras
 III sing. speculatus, –a, –um erat
 I plur. speculati, –ae, –a eramus
 II plur. speculati, –ae, –a eratis
 III plur. speculati, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
 I sing. speculatus, –a, –um ero
 II sing. speculatus, –a, –um eris
 III sing. speculatus, –a, –um erit
 I plur. speculati, –ae, –a erimus
 II plur. speculati, –ae, –a eritis
 III plur. speculati, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
 I sing. spĕcŭler
 II sing. spĕcŭlēris, spĕcŭlēre
 III sing. spĕcŭlētur
 I plur. spĕcŭlēmur
 II plur. spĕcŭlemĭni
 III plur. spĕcŭlentur
IMPERFETTO
 I sing. spĕcŭlārer
 II sing. spĕcŭlarēris, spĕcŭlarēre
 III sing. spĕcŭlarētur
 I plur. spĕcŭlarēmur
 II plur. spĕcŭlaremĭni
 III plur. spĕcŭlarentur
PERFETTO
 I sing. speculatus, –a, –um sim
 II sing. speculatus, –a, –um sis
 III sing. speculatus, –a, –um sit
 I plur. speculati, –ae, –a simus
 II plur. speculati, –ae, –a sitis
 III plur. speculati, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
 I sing. speculatus, –a, –um essem
 II sing. speculatus, –a, –um esses
 III sing. speculatus, –a, –um esset
 I plur. speculati, –ae, –a essemus
 II plur. speculati, –ae, –a essetis
 III plur. speculati, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
 II sing. spĕcŭlāre
 II plur. spĕcŭlamĭni
FUTURO
 II sing. spĕcŭlātor
 III sing. spĕcŭlātor
 II plur. –
 III plur. spĕcŭlantor
INFINITO
PRESENTE
 spĕcŭlāri
PERFETTO
 Singolare: speculatus, –a, –um esse
 Plurale: speculati, –ae, –a esse
FUTURO
 Singolare: speculatūrūm, –am, –ūm esse
 Plurale: speculatūros, –as, –a esse
PARTICIPIO
PRESENTE
 spĕcŭlans, –antis
FUTURO
 speculatūrūs, –a, –ūm
SUPINO
 Attivo: speculatum
 Passivo: speculatu
GERUNDIO
 Genitivo: spĕcŭlandi
 Dativo: spĕcŭlando
 Accusativo: spĕcŭlandum
 Ablativo: spĕcŭlando
 
GERUNDIVO
 spĕcŭlandus, –a, –um


<<  spĕcŭlŏclārus spĕcŭlum  >>

Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z


Sfoglia il dizionario latino-italiano a partire da:



{{ID:SPECULOR100}} ---CACHE---