Declinatore / Coniugatore Latino
| FORMA PASSIVA: |
| INDICATIVO |
| PRESENTE |
| I sing. | rŏgĭtor |
| II sing. | rŏgĭtāris, rŏgĭtāre |
| III sing. | rŏgĭtātur |
| I plur. | rŏgĭtāmur |
| II plur. | rŏgĭtamĭni |
| III plur. | rŏgĭtantur |
| IMPERFETTO |
| I sing. | rŏgĭtābar |
| II sing. | rŏgĭtabāris, rŏgĭtabāre |
| III sing. | rŏgĭtabātur |
| I plur. | rŏgĭtabāmur |
| II plur. | rŏgĭtabamĭni |
| III plur. | rŏgĭtabantur |
| FUTURO SEMPLICE |
| I sing. | rŏgĭtābor |
| II sing. | rŏgĭtabĕris, rŏgĭtabĕre |
| III sing. | rŏgĭtabĭtur |
| I plur. | rŏgĭtabĭmur |
| II plur. | rŏgĭtabimĭni |
| III plur. | rŏgĭtabuntur |
| PERFETTO |
| I sing. | rogitatus, –a, –um sum |
| II sing. | rogitatus, –a, –um es |
| III sing. | rogitatus, –a, –um est |
| I plur. | rogitati, –ae, –a sumus |
| II plur. | rogitati, –ae, –a estis |
| III plur. | rogitati, –ae, –a sunt |
| PIUCHEPERFETTO |
| I sing. | rogitatus, –a, –um eram |
| II sing. | rogitatus, –a, –um eras |
| III sing. | rogitatus, –a, –um erat |
| I plur. | rogitati, –ae, –a eramus |
| II plur. | rogitati, –ae, –a eratis |
| III plur. | rogitati, –ae, –a erant |
| FUTURO ANTERIORE |
| I sing. | rogitatus, –a, –um ero |
| II sing. | rogitatus, –a, –um eris |
| III sing. | rogitatus, –a, –um erit |
| I plur. | rogitati, –ae, –a erimus |
| II plur. | rogitati, –ae, –a eritis |
| III plur. | rogitati, –ae, –a erunt |
| PRESENTE |
| I sing. | rŏgĭter |
| II sing. | rŏgĭtēris, rŏgĭtēre |
| III sing. | rŏgĭtētur |
| I plur. | rŏgĭtēmur |
| II plur. | rŏgĭtemĭni |
| III plur. | rŏgĭtentur |
| IMPERFETTO |
| I sing. | rŏgĭtārer |
| II sing. | rŏgĭtarēris, rŏgĭtarēre |
| III sing. | rŏgĭtarētur |
| I plur. | rŏgĭtarēmur |
| II plur. | rŏgĭtaremĭni |
| III plur. | rŏgĭtarentur |
| PERFETTO |
| I sing. | rogitatus, –a, –um sim |
| II sing. | rogitatus, –a, –um sis |
| III sing. | rogitatus, –a, –um sit |
| I plur. | rogitati, –ae, –a simus |
| II plur. | rogitati, –ae, –a sitis |
| III plur. | rogitati, –ae, –a sint |
| PIUCHEPERFETTO |
| I sing. | rogitatus, –a, –um essem |
| II sing. | rogitatus, –a, –um esses |
| III sing. | rogitatus, –a, –um esset |
| I plur. | rogitati, –ae, –a essemus |
| II plur. | rogitati, –ae, –a essetis |
| III plur. | rogitati, –ae, –a essent |
| IMPERATIVO |
| PRESENTE |
| II sing. | rŏgĭtāre |
| II plur. | rŏgĭtamĭni |
| FUTURO |
| II sing. | rŏgĭtātor |
| III sing. | rŏgĭtātor |
| II plur. | – |
| III plur. | rŏgĭtantor |
| PARTICIPIO |
| PERFETTO |
| rogitatus, –a, –um |
| INFINITO |
| PRESENTE |
| rŏgĭtāri |
| PERFETTO |
| Singolare: | rogitatus, –a, –um esse |
| Plurale: | rogitati, –ae, –a esse |
| FUTURO |
| rogitatum esse |
| GERUNDIVO |
| rŏgĭtandus, –a, –um |
| SUPINO |
| rogitatu |
Sfoglia il dizionario
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:ROGITOR100}}
---CACHE---
|
I nostri siti:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|
