Declinatore / Coniugatore Latino
| FORMA PASSIVA: |
| INDICATIVO |
| PRESENTE |
| I sing. | rĕtentor |
| II sing. | rĕtentāris, rĕtentāre |
| III sing. | rĕtentātur |
| I plur. | rĕtentāmur |
| II plur. | rĕtentamĭni |
| III plur. | rĕtentantur |
| IMPERFETTO |
| I sing. | rĕtentābar |
| II sing. | rĕtentabāris, rĕtentabāre |
| III sing. | rĕtentabātur |
| I plur. | rĕtentabāmur |
| II plur. | rĕtentabamĭni |
| III plur. | rĕtentabantur |
| FUTURO SEMPLICE |
| I sing. | rĕtentābor |
| II sing. | rĕtentabĕris, rĕtentabĕre |
| III sing. | rĕtentabĭtur |
| I plur. | rĕtentabĭmur |
| II plur. | rĕtentabimĭni |
| III plur. | rĕtentabuntur |
| PERFETTO |
| I sing. | retentatus, –a, –um sum |
| II sing. | retentatus, –a, –um es |
| III sing. | retentatus, –a, –um est |
| I plur. | retentati, –ae, –a sumus |
| II plur. | retentati, –ae, –a estis |
| III plur. | retentati, –ae, –a sunt |
| PIUCHEPERFETTO |
| I sing. | retentatus, –a, –um eram |
| II sing. | retentatus, –a, –um eras |
| III sing. | retentatus, –a, –um erat |
| I plur. | retentati, –ae, –a eramus |
| II plur. | retentati, –ae, –a eratis |
| III plur. | retentati, –ae, –a erant |
| FUTURO ANTERIORE |
| I sing. | retentatus, –a, –um ero |
| II sing. | retentatus, –a, –um eris |
| III sing. | retentatus, –a, –um erit |
| I plur. | retentati, –ae, –a erimus |
| II plur. | retentati, –ae, –a eritis |
| III plur. | retentati, –ae, –a erunt |
| PRESENTE |
| I sing. | rĕtenter |
| II sing. | rĕtentēris, rĕtentēre |
| III sing. | rĕtentētur |
| I plur. | rĕtentēmur |
| II plur. | rĕtentemĭni |
| III plur. | rĕtententur |
| IMPERFETTO |
| I sing. | rĕtentārer |
| II sing. | rĕtentarēris, rĕtentarēre |
| III sing. | rĕtentarētur |
| I plur. | rĕtentarēmur |
| II plur. | rĕtentaremĭni |
| III plur. | rĕtentarentur |
| PERFETTO |
| I sing. | retentatus, –a, –um sim |
| II sing. | retentatus, –a, –um sis |
| III sing. | retentatus, –a, –um sit |
| I plur. | retentati, –ae, –a simus |
| II plur. | retentati, –ae, –a sitis |
| III plur. | retentati, –ae, –a sint |
| PIUCHEPERFETTO |
| I sing. | retentatus, –a, –um essem |
| II sing. | retentatus, –a, –um esses |
| III sing. | retentatus, –a, –um esset |
| I plur. | retentati, –ae, –a essemus |
| II plur. | retentati, –ae, –a essetis |
| III plur. | retentati, –ae, –a essent |
| IMPERATIVO |
| PRESENTE |
| II sing. | rĕtentāre |
| II plur. | rĕtentamĭni |
| FUTURO |
| II sing. | rĕtentātor |
| III sing. | rĕtentātor |
| II plur. | – |
| III plur. | rĕtentantor |
| PARTICIPIO |
| PERFETTO |
| retentatus, –a, –um |
| INFINITO |
| PRESENTE |
| rĕtentāri |
| PERFETTO |
| Singolare: | retentatus, –a, –um esse |
| Plurale: | retentati, –ae, –a esse |
| FUTURO |
| retentatum esse |
| GERUNDIVO |
| rĕtentandus, –a, –um |
| SUPINO |
| retentatu |
Sfoglia il dizionario
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:RETENTOR200}}
---CACHE---
|
I nostri siti:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|
