Declinatore / Coniugatore Latino
FORMA PASSIVA: |
INDICATIVO |
PRESENTE |
I sing. | rĕsolvor |
II sing. | rĕsolvĕris, rĕsolvĕre |
III sing. | rĕsolvĭtur |
I plur. | rĕsolvĭmur |
II plur. | rĕsolvimĭni |
III plur. | rĕsolvuntur |
IMPERFETTO |
I sing. | rĕsolvēbar |
II sing. | rĕsolvebāris, rĕsolvebāre |
III sing. | rĕsolvebātur |
I plur. | rĕsolvebāmur |
II plur. | rĕsolvebamĭni |
III plur. | rĕsolvebantur |
FUTURO SEMPLICE |
I sing. | rĕsolvar |
II sing. | rĕsolvēris, rĕsolvēre |
III sing. | rĕsolvētur |
I plur. | rĕsolvēmur |
II plur. | rĕsolvemĭni |
III plur. | rĕsolventur |
PERFETTO |
I sing. | resolutus, –a, –um sum |
II sing. | resolutus, –a, –um es |
III sing. | resolutus, –a, –um est |
I plur. | resoluti, –ae, –a sumus |
II plur. | resoluti, –ae, –a estis |
III plur. | resoluti, –ae, –a sunt |
PIUCHEPERFETTO |
I sing. | resolutus, –a, –um eram |
II sing. | resolutus, –a, –um eras |
III sing. | resolutus, –a, –um erat |
I plur. | resoluti, –ae, –a eramus |
II plur. | resoluti, –ae, –a eratis |
III plur. | resoluti, –ae, –a erant |
FUTURO ANTERIORE |
I sing. | resolutus, –a, –um ero |
II sing. | resolutus, –a, –um eris |
III sing. | resolutus, –a, –um erit |
I plur. | resoluti, –ae, –a erimus |
II plur. | resoluti, –ae, –a eritis |
III plur. | resoluti, –ae, –a erunt |
PRESENTE |
I sing. | rĕsolvar |
II sing. | rĕsolvāris, rĕsolvāre |
III sing. | rĕsolvātur |
I plur. | rĕsolvāmur |
II plur. | rĕsolvamĭni |
III plur. | rĕsolvantur |
IMPERFETTO |
I sing. | rĕsolvĕrer |
II sing. | rĕsolverēris, rĕsolverēre |
III sing. | rĕsolverētur |
I plur. | rĕsolverēmur |
II plur. | rĕsolveremĭni |
III plur. | rĕsolverentur |
PERFETTO |
I sing. | resolutus, –a, –um sim |
II sing. | resolutus, –a, –um sis |
III sing. | resolutus, –a, –um sit |
I plur. | resoluti, –ae, –a simus |
II plur. | resoluti, –ae, –a sitis |
III plur. | resoluti, –ae, –a sint |
PIUCHEPERFETTO |
I sing. | resolutus, –a, –um essem |
II sing. | resolutus, –a, –um esses |
III sing. | resolutus, –a, –um esset |
I plur. | resoluti, –ae, –a essemus |
II plur. | resoluti, –ae, –a essetis |
III plur. | resoluti, –ae, –a essent |
IMPERATIVO |
PRESENTE |
II sing. | rĕsolvĕre |
II plur. | rĕsolvimĭni |
FUTURO |
II sing. | rĕsolvĭtor |
III sing. | rĕsolvĭtor |
II plur. | – |
III plur. | rĕsolvuntor |
PARTICIPIO |
PERFETTO |
resolutus, –a, –um |
INFINITO |
PRESENTE |
rĕsolvi |
PERFETTO |
Singolare: | resolutus, –a, –um esse |
Plurale: | resoluti, –ae, –a esse |
FUTURO |
resolutum esse |
GERUNDIVO |
rĕsolvendus, –a, –um |
SUPINO |
resolutu |
Sfoglia il dizionario
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:RESOLVOR100}}
---CACHE---
|
I nostri siti:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|