Declinatore / Coniugatore Latino


 Cerca nelle forme flesse
Donazione


rescisco - Diatesi attiva

(rescisco, resciscis, rescii, rescitum, resciscĕre)

verbo transitivo III coniugazione

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA ATTIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
 I sing. rescisco
 II sing. resciscis
 III sing. resciscit
 I plur. resciscĭmus
 II plur. resciscĭtis
 III plur. resciscunt
IMPERFETTO
 I sing. resciscēbam
 II sing. resciscēbas
 III sing. resciscēbat
 I plur. resciscebāmus
 II plur. resciscebātis
 III plur. resciscēbant
FUTURO SEMPLICE
 I sing. resciscam
 II sing. rescisces
 III sing. resciscet
 I plur. resciscēmus
 II plur. resciscētis
 III plur. resciscent
PERFETTO
 I sing. rescii o rescivi
 II sing. resciisti o rescivisti
 III sing. resciit o rescivit
 I plur. resciĭmus o rescivĭmus
 II plur. resciistis o rescivistis
 III plur. resciērunt o rescivērunt, ēre
PIUCHEPERFETTO
 I sing. resciĕram o rescivĕram
 II sing. resciĕras o rescivĕras
 III sing. resciĕrat o rescivĕrat
 I plur. rescierāmus o resciverāmus
 II plur. rescierātis o resciverātis
 III plur. resciĕrant o rescivĕrant
FUTURO ANTERIORE
 I sing. resciĕro o rescivĕro
 II sing. resciĕris o rescivĕris
 III sing. resciĕrit o rescivĕrit
 I plur. rescierĭmus o resciverĭmus
 II plur. rescierĭtis o resciverĭtis
 III plur. resciĕrint o rescivĕrint
CONGIUNTIVO
PRESENTE
 I sing. resciscam
 II sing. resciscas
 III sing. resciscat
 I plur. resciscāmus
 II plur. resciscātis
 III plur. resciscant
IMPERFETTO
 I sing. resciscĕrem
 II sing. resciscĕres
 III sing. resciscĕret
 I plur. resciscerēmus
 II plur. resciscerētis
 III plur. resciscĕrent
PERFETTO
 I sing. resciĕrim o rescivĕrim
 II sing. resciĕris o rescivĕris
 III sing. resciĕrit o rescivĕrit
 I plur. rescierĭmus o resciverĭmus
 II plur. rescierĭtis o resciverĭtis
 III plur. resciĕrint o rescivĕrint
PIUCHEPERFETTO
 I sing. resciissem o rescivissem
 II sing. resciisses o rescivisses
 III sing. resciisset o rescivisset
 I plur. resciissēmus o rescivissēmus
 II plur. resciissētis o rescivissētis
 III plur. resciissent o rescivissent
IMPERATIVO
PRESENTE
 II sing. resciscĕ
 II plur. resciscĭte
FUTURO
 II sing. resciscĭto
 III sing. resciscĭto
 II plur. resciscitōte
 III plur. resciscunto
PARTICIPIO
PRESENTE
 resciscens, –entis
FUTURO
 rescitūrūs, –a, –ūm
INFINITO
PRESENTE
 resciscĕre
PERFETTO
 resciisse o rescivisse
FUTURO
 Singolare: rescitūrūm, –am, –ūm esse
 Plurale: rescitūros, –as, –a esse
GERUNDIO
 Genitivo: resciscendi
 Dativo: resciscendo
 Accusativo: ad resciscendum
 Ablativo: resciscendo
SUPINO
 rescitum

Vedi la forma passiva di questo lemma

<<  resciscens resciscor  >>

Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z


Sfoglia il dizionario latino-italiano a partire da:



{{ID:RESCISCO100}} ---CACHE---