Declinatore / Coniugatore Latino
| FORMA PASSIVA: |
| INDICATIVO |
| PRESENTE |
| I sing. | rĕfarcĭor |
| II sing. | rĕfarcīris, rĕfarcīre |
| III sing. | rĕfarcītur |
| I plur. | rĕfarcīmur |
| II plur. | rĕfarcimĭni |
| III plur. | rĕfarciuntur |
| IMPERFETTO |
| I sing. | rĕfarciēbar |
| II sing. | rĕfarciebāris, rĕfarciebāre |
| III sing. | rĕfarciebātur |
| I plur. | rĕfarciebāmur |
| II plur. | rĕfarciebamĭni |
| III plur. | rĕfarciebantur |
| FUTURO SEMPLICE |
| I sing. | rĕfarcĭar |
| II sing. | rĕfarciēris, rĕfarciēre |
| III sing. | rĕfarciētur |
| I plur. | rĕfarciēmur |
| II plur. | rĕfarciemĭni |
| III plur. | rĕfarcientur |
| PERFETTO |
| I sing. | refartus, –a, –um sum |
| II sing. | refartus, –a, –um es |
| III sing. | refartus, –a, –um est |
| I plur. | refarti, –ae, –a sumus |
| II plur. | refarti, –ae, –a estis |
| III plur. | refarti, –ae, –a sunt |
| PIUCHEPERFETTO |
| I sing. | refartus, –a, –um eram |
| II sing. | refartus, –a, –um eras |
| III sing. | refartus, –a, –um erat |
| I plur. | refarti, –ae, –a eramus |
| II plur. | refarti, –ae, –a eratis |
| III plur. | refarti, –ae, –a erant |
| FUTURO ANTERIORE |
| I sing. | refartus, –a, –um ero |
| II sing. | refartus, –a, –um eris |
| III sing. | refartus, –a, –um erit |
| I plur. | refarti, –ae, –a erimus |
| II plur. | refarti, –ae, –a eritis |
| III plur. | refarti, –ae, –a erunt |
| PRESENTE |
| I sing. | rĕfarcĭar |
| II sing. | rĕfarciāris, rĕfarciāre |
| III sing. | rĕfarciātur |
| I plur. | rĕfarciāmur |
| II plur. | rĕfarciamĭni |
| III plur. | rĕfarciantur |
| IMPERFETTO |
| I sing. | rĕfarcīrer |
| II sing. | rĕfarcirēris, refarsirēre |
| III sing. | rĕfarcirētur |
| I plur. | rĕfarcirēmur |
| II plur. | rĕfarcirēmini |
| III plur. | rĕfarcirentur |
| PERFETTO |
| I sing. | refartus, –a, –um sim |
| II sing. | refartus, –a, –um sis |
| III sing. | refartus, –a, –um sit |
| I plur. | refarti, –ae, –a simus |
| II plur. | refarti, –ae, –a sitis |
| III plur. | refarti, –ae, –a sint |
| PIUCHEPERFETTO |
| I sing. | refartus, –a, –um essem |
| II sing. | refartus, –a, –um esses |
| III sing. | refartus, –a, –um esset |
| I plur. | refarti, –ae, –a essemus |
| II plur. | refarti, –ae, –a essetis |
| III plur. | refarti, –ae, –a essent |
| IMPERATIVO |
| PRESENTE |
| II sing. | rĕfarcīre |
| II plur. | rĕfarcimĭni |
| FUTURO |
| II sing. | rĕfarcītor |
| III sing. | rĕfarcītor |
| II plur. | – |
| III plur. | rĕfarciuntor |
| PARTICIPIO |
| PERFETTO |
| refartus, –a, –um |
| INFINITO |
| PRESENTE |
| rĕfarcīri |
| PERFETTO |
| Singolare: | refartus, –a, –um esse |
| Plurale: | refarti, –ae, –a esse |
| FUTURO |
| refartum esse |
| GERUNDIVO |
| rĕfarciendus, –a, –um |
| SUPINO |
| refartu |
Sfoglia il dizionario
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:REFARCIOR100}}
---CACHE---
|
I nostri siti:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|
