Declinatore / Coniugatore Latino


 Cerca nelle forme flesse
Donazione


rĕcūsor - Diatesi passiva

(rĕcūso, rĕcūsas, recusavi, recusatum, rĕcūsāre)

verbo transitivo e intransitivo I coniugazione

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
 I sing. rĕcūsor
 II sing. rĕcūsāris, rĕcūsāre
 III sing. rĕcūsātur
 I plur. rĕcūsāmur
 II plur. rĕcūsamĭni
 III plur. rĕcūsantur
IMPERFETTO
 I sing. rĕcūsābar
 II sing. rĕcūsabāris, rĕcūsabāre
 III sing. rĕcūsabātur
 I plur. rĕcūsabāmur
 II plur. rĕcūsabamĭni
 III plur. rĕcūsabantur
FUTURO SEMPLICE
 I sing. rĕcūsābor
 II sing. rĕcūsabĕris, rĕcūsabĕre
 III sing. rĕcūsabĭtur
 I plur. rĕcūsabĭmur
 II plur. rĕcūsabimĭni
 III plur. rĕcūsabuntur
PERFETTO
 I sing. recusatus, –a, –um sum
 II sing. recusatus, –a, –um es
 III sing. recusatus, –a, –um est
 I plur. recusati, –ae, –a sumus
 II plur. recusati, –ae, –a estis
 III plur. recusati, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
 I sing. recusatus, –a, –um eram
 II sing. recusatus, –a, –um eras
 III sing. recusatus, –a, –um erat
 I plur. recusati, –ae, –a eramus
 II plur. recusati, –ae, –a eratis
 III plur. recusati, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
 I sing. recusatus, –a, –um ero
 II sing. recusatus, –a, –um eris
 III sing. recusatus, –a, –um erit
 I plur. recusati, –ae, –a erimus
 II plur. recusati, –ae, –a eritis
 III plur. recusati, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
 I sing. rĕcūser
 II sing. rĕcūsēris, rĕcūsēre
 III sing. rĕcūsētur
 I plur. rĕcūsēmur
 II plur. rĕcūsemĭni
 III plur. rĕcūsentur
IMPERFETTO
 I sing. rĕcūsārer
 II sing. rĕcūsarēris, rĕcūsarēre
 III sing. rĕcūsarētur
 I plur. rĕcūsarēmur
 II plur. rĕcūsaremĭni
 III plur. rĕcūsarentur
PERFETTO
 I sing. recusatus, –a, –um sim
 II sing. recusatus, –a, –um sis
 III sing. recusatus, –a, –um sit
 I plur. recusati, –ae, –a simus
 II plur. recusati, –ae, –a sitis
 III plur. recusati, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
 I sing. recusatus, –a, –um essem
 II sing. recusatus, –a, –um esses
 III sing. recusatus, –a, –um esset
 I plur. recusati, –ae, –a essemus
 II plur. recusati, –ae, –a essetis
 III plur. recusati, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
 II sing. rĕcūsāre
 II plur. rĕcūsamĭni
FUTURO
 II sing. rĕcūsātor
 III sing. rĕcūsātor
 II plur. –
 III plur. rĕcūsantor
PARTICIPIO
PERFETTO
 recusatus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
 rĕcūsāri
PERFETTO
 Singolare: recusatus, –a, –um esse
 Plurale: recusati, –ae, –a esse
FUTURO
 recusatum esse
GERUNDIVO
 rĕcūsandus, –a, –um
SUPINO
 recusatu

Vedi la forma attiva di questo lemma


<<  rĕcūso recussūrūs  >>

Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z


Sfoglia il dizionario latino-italiano a partire da:



{{ID:RECUSOR100}} ---CACHE---