rĕconvincor - Diatesi passiva

(rĕconvinco, rĕconvincis, rĕconvincĕre)

verbo transitivo III coniugazione

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
rĕconvincor
II sing.
rĕconvincĕris, rĕconvincĕre
III sing.
rĕconvincĭtur
I plur.
rĕconvincĭmur
II plur.
rĕconvincimĭni
III plur.
rĕconvincuntur
IMPERFETTO
I sing.
rĕconvincēbar
II sing.
rĕconvincebāris, rĕconvincebāre
III sing.
rĕconvincebātur
I plur.
rĕconvincebāmur
II plur.
rĕconvincebamĭni
III plur.
rĕconvincebantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
rĕconvincar
II sing.
rĕconvincēris, rĕconvincēre
III sing.
rĕconvincētur
I plur.
rĕconvincēmur
II plur.
rĕconvincemĭni
III plur.
rĕconvincentur
PERFETTO
I sing.
– sum
II sing.
– es
III sing.
– est
I plur.
– sumus
II plur.
– estis
III plur.
– sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
– eram
II sing.
– eras
III sing.
– erat
I plur.
– eramus
II plur.
– eratis
III plur.
– erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
– ero
II sing.
– eris
III sing.
– erit
I plur.
– erimus
II plur.
– eritis
III plur.
– erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
rĕconvincar
II sing.
rĕconvincāris, rĕconvincāre
III sing.
rĕconvincātur
I plur.
rĕconvincāmur
II plur.
rĕconvincamĭni
III plur.
rĕconvincantur
IMPERFETTO
I sing.
rĕconvincĕrer
II sing.
rĕconvincerēris, rĕconvincerēre
III sing.
rĕconvincerētur
I plur.
rĕconvincerēmur
II plur.
rĕconvinceremĭni
III plur.
rĕconvincerentur
PERFETTO
I sing.
– sim
II sing.
– sis
III sing.
– sit
I plur.
– simus
II plur.
– sitis
III plur.
– sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
– essem
II sing.
– esses
III sing.
– esset
I plur.
– essemus
II plur.
– essetis
III plur.
– essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
rĕconvincĕre
II plur.
rĕconvincimĭni
FUTURO
II sing.
rĕconvincĭtor
III sing.
rĕconvincĭtor
II plur.
III plur.
rĕconvincuntor
PARTICIPIO
PERFETTO
INFINITO
PRESENTE
rĕconvinci
PERFETTO
Singolare:
Plurale:
FUTURO
GERUNDIVO
rĕconvincendus, –a, –um
SUPINO

Vedi la forma attiva di questo lemma




Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z



{{ID:RECONVINCOR100}}
---CACHE---