Declinatore / Coniugatore Latino


 Cerca nelle forme flesse
Donazione


prōculco - Diatesi attiva

(prōculco, prōculcas, proculcavi, proculcatum, prōculcāre)

verbo transitivo I coniugazione

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA ATTIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
 I sing. prōculco
 II sing. prōculcas
 III sing. prōculcat
 I plur. prōculcāmus
 II plur. prōculcātis
 III plur. prōculcant
IMPERFETTO
 I sing. prōculcābam
 II sing. prōculcābas
 III sing. prōculcābat
 I plur. prōculcabāmus
 II plur. prōculcabātis
 III plur. prōculcābant
FUTURO SEMPLICE
 I sing. prōculcābo
 II sing. prōculcābis
 III sing. prōculcābit
 I plur. prōculcabĭmus
 II plur. prōculcabĭtis
 III plur. prōculcābunt
PERFETTO
 I sing. proculcavi
 II sing. proculcavisti
 III sing. proculcavit
 I plur. proculcavĭmus
 II plur. proculcavistis
 III plur. proculcavērunt, proculcavēre
PIUCHEPERFETTO
 I sing. proculcavĕram
 II sing. proculcavĕras
 III sing. proculcavĕrat
 I plur. proculcaverāmus
 II plur. proculcaverātis
 III plur. proculcavĕrant
FUTURO ANTERIORE
 I sing. proculcavĕro
 II sing. proculcavĕris
 III sing. proculcavĕrit
 I plur. proculcaverĭmus
 II plur. proculcaverĭtis
 III plur. proculcavĕrint
CONGIUNTIVO
PRESENTE
 I sing. prōculcem
 II sing. prōculces
 III sing. prōculcet
 I plur. prōculcēmus
 II plur. prōculcētis
 III plur. prōculcent
IMPERFETTO
 I sing. prōculcārem
 II sing. prōculcāres
 III sing. prōculcāret
 I plur. prōculcarēmus
 II plur. prōculcarētis
 III plur. prōculcārent
PERFETTO
 I sing. proculcavĕrim
 II sing. proculcavĕris
 III sing. proculcavĕrit
 I plur. proculcaverĭmus
 II plur. proculcaverĭtis
 III plur. proculcavĕrint
PIUCHEPERFETTO
 I sing. proculcavissem
 II sing. proculcavisses
 III sing. proculcavisset
 I plur. proculcavissēmus
 II plur. proculcavissētis
 III plur. proculcavissent
IMPERATIVO
PRESENTE
 II sing. prōculca
 II plur. prōculcāte
FUTURO
 II sing. prōculcāto
 III sing. prōculcāto
 II plur. prōculcatōte
 III plur. prōculcanto
PARTICIPIO
PRESENTE
 prōculcans, –antis
FUTURO
 proculcatūrūs, –a, –ūm
INFINITO
PRESENTE
 prōculcāre
PERFETTO
 proculcavisse
FUTURO
 Singolare: proculcatūrūm, –am, –ūm esse
 Plurale: proculcatūros, –as, –a esse
GERUNDIO
 Genitivo: prōculcandi
 Dativo: prōculcando
 Accusativo: ad prōculcandum
 Ablativo: prōculcando
SUPINO
 proculcatum

Vedi la forma passiva di questo lemma

<<  proculcatus prōculcor  >>

Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z


Sfoglia il dizionario latino-italiano a partire da:



{{ID:PROCULCO100}} ---CACHE---