Declinatore / Coniugatore Latino


 Cerca nelle forme flesse
Donazione


prōclāmor - Diatesi passiva

(prōclāmo, prōclāmas, proclamavi, proclamatum, prōclāmāre)

verbo transitivo e intransitivo I coniugazione

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
 I sing. prōclāmor
 II sing. prōclāmāris, prōclāmāre
 III sing. prōclāmātur
 I plur. prōclāmāmur
 II plur. prōclāmamĭni
 III plur. prōclāmantur
IMPERFETTO
 I sing. prōclāmābar
 II sing. prōclāmabāris, prōclāmabāre
 III sing. prōclāmabātur
 I plur. prōclāmabāmur
 II plur. prōclāmabamĭni
 III plur. prōclāmabantur
FUTURO SEMPLICE
 I sing. prōclāmābor
 II sing. prōclāmabĕris, prōclāmabĕre
 III sing. prōclāmabĭtur
 I plur. prōclāmabĭmur
 II plur. prōclāmabimĭni
 III plur. prōclāmabuntur
PERFETTO
 I sing. proclamatus, –a, –um sum
 II sing. proclamatus, –a, –um es
 III sing. proclamatus, –a, –um est
 I plur. proclamati, –ae, –a sumus
 II plur. proclamati, –ae, –a estis
 III plur. proclamati, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
 I sing. proclamatus, –a, –um eram
 II sing. proclamatus, –a, –um eras
 III sing. proclamatus, –a, –um erat
 I plur. proclamati, –ae, –a eramus
 II plur. proclamati, –ae, –a eratis
 III plur. proclamati, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
 I sing. proclamatus, –a, –um ero
 II sing. proclamatus, –a, –um eris
 III sing. proclamatus, –a, –um erit
 I plur. proclamati, –ae, –a erimus
 II plur. proclamati, –ae, –a eritis
 III plur. proclamati, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
 I sing. prōclāmer
 II sing. prōclāmēris, prōclāmēre
 III sing. prōclāmētur
 I plur. prōclāmēmur
 II plur. prōclāmemĭni
 III plur. prōclāmentur
IMPERFETTO
 I sing. prōclāmārer
 II sing. prōclāmarēris, prōclāmarēre
 III sing. prōclāmarētur
 I plur. prōclāmarēmur
 II plur. prōclāmaremĭni
 III plur. prōclāmarentur
PERFETTO
 I sing. proclamatus, –a, –um sim
 II sing. proclamatus, –a, –um sis
 III sing. proclamatus, –a, –um sit
 I plur. proclamati, –ae, –a simus
 II plur. proclamati, –ae, –a sitis
 III plur. proclamati, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
 I sing. proclamatus, –a, –um essem
 II sing. proclamatus, –a, –um esses
 III sing. proclamatus, –a, –um esset
 I plur. proclamati, –ae, –a essemus
 II plur. proclamati, –ae, –a essetis
 III plur. proclamati, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
 II sing. prōclāmāre
 II plur. prōclāmamĭni
FUTURO
 II sing. prōclāmātor
 III sing. prōclāmātor
 II plur. –
 III plur. prōclāmantor
PARTICIPIO
PERFETTO
 proclamatus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
 prōclāmāri
PERFETTO
 Singolare: proclamatus, –a, –um esse
 Plurale: proclamati, –ae, –a esse
FUTURO
 proclamatum esse
GERUNDIVO
 prōclāmandus, –a, –um
SUPINO
 proclamatu

Vedi la forma attiva di questo lemma


<<  prōclāmo Prŏclēs  >>

Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z


Sfoglia il dizionario latino-italiano a partire da:



{{ID:PROCLAMOR100}} ---CACHE---