Declinatore / Coniugatore Latino


 Cerca nelle forme flesse
Donazione


pransĭtor - Diatesi passiva

(pransĭto, pransĭtas, pransitavi, pransitatum, pransĭtāre)

verbo transitivo e intransitivo I coniugazione

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
 I sing. pransĭtor
 II sing. pransĭtāris, pransĭtāre
 III sing. pransĭtātur
 I plur. pransĭtāmur
 II plur. pransĭtamĭni
 III plur. pransĭtantur
IMPERFETTO
 I sing. pransĭtābar
 II sing. pransĭtabāris, pransĭtabāre
 III sing. pransĭtabātur
 I plur. pransĭtabāmur
 II plur. pransĭtabamĭni
 III plur. pransĭtabantur
FUTURO SEMPLICE
 I sing. pransĭtābor
 II sing. pransĭtabĕris, pransĭtabĕre
 III sing. pransĭtabĭtur
 I plur. pransĭtabĭmur
 II plur. pransĭtabimĭni
 III plur. pransĭtabuntur
PERFETTO
 I sing. pransitatus, –a, –um sum
 II sing. pransitatus, –a, –um es
 III sing. pransitatus, –a, –um est
 I plur. pransitati, –ae, –a sumus
 II plur. pransitati, –ae, –a estis
 III plur. pransitati, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
 I sing. pransitatus, –a, –um eram
 II sing. pransitatus, –a, –um eras
 III sing. pransitatus, –a, –um erat
 I plur. pransitati, –ae, –a eramus
 II plur. pransitati, –ae, –a eratis
 III plur. pransitati, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
 I sing. pransitatus, –a, –um ero
 II sing. pransitatus, –a, –um eris
 III sing. pransitatus, –a, –um erit
 I plur. pransitati, –ae, –a erimus
 II plur. pransitati, –ae, –a eritis
 III plur. pransitati, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
 I sing. pransĭter
 II sing. pransĭtēris, pransĭtēre
 III sing. pransĭtētur
 I plur. pransĭtēmur
 II plur. pransĭtemĭni
 III plur. pransĭtentur
IMPERFETTO
 I sing. pransĭtārer
 II sing. pransĭtarēris, pransĭtarēre
 III sing. pransĭtarētur
 I plur. pransĭtarēmur
 II plur. pransĭtaremĭni
 III plur. pransĭtarentur
PERFETTO
 I sing. pransitatus, –a, –um sim
 II sing. pransitatus, –a, –um sis
 III sing. pransitatus, –a, –um sit
 I plur. pransitati, –ae, –a simus
 II plur. pransitati, –ae, –a sitis
 III plur. pransitati, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
 I sing. pransitatus, –a, –um essem
 II sing. pransitatus, –a, –um esses
 III sing. pransitatus, –a, –um esset
 I plur. pransitati, –ae, –a essemus
 II plur. pransitati, –ae, –a essetis
 III plur. pransitati, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
 II sing. pransĭtāre
 II plur. pransĭtamĭni
FUTURO
 II sing. pransĭtātor
 III sing. pransĭtātor
 II plur. –
 III plur. pransĭtantor
PARTICIPIO
PERFETTO
 pransitatus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
 pransĭtāri
PERFETTO
 Singolare: pransitatus, –a, –um esse
 Plurale: pransitati, –ae, –a esse
FUTURO
 pransitatum esse
GERUNDIVO
 pransĭtandus, –a, –um
SUPINO
 pransitatu

Vedi la forma attiva di questo lemma


<<  pransĭto pransŏr  >>

Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z


Sfoglia il dizionario latino-italiano a partire da:



{{ID:PRANSITOR100}} ---CACHE---