Declinatore / Coniugatore Latino
| FORMA PASSIVA: |
| INDICATIVO |
| PRESENTE |
| I sing. | praevincĭor |
| II sing. | praevincīris, praevincīre |
| III sing. | praevincītur |
| I plur. | praevincīmur |
| II plur. | praevincimĭni |
| III plur. | praevinciuntur |
| IMPERFETTO |
| I sing. | praevinciēbar |
| II sing. | praevinciebāris, praevinciebāre |
| III sing. | praevinciebātur |
| I plur. | praevinciebāmur |
| II plur. | praevinciebamĭni |
| III plur. | praevinciebantur |
| FUTURO SEMPLICE |
| I sing. | praevincĭar |
| II sing. | praevinciēris, praevinciēre |
| III sing. | praevinciētur |
| I plur. | praevinciēmur |
| II plur. | praevinciemĭni |
| III plur. | praevincientur |
| PERFETTO |
| I sing. | praevinctus, –a, –um sum |
| II sing. | praevinctus, –a, –um es |
| III sing. | praevinctus, –a, –um est |
| I plur. | praevincti, –ae, –a sumus |
| II plur. | praevincti, –ae, –a estis |
| III plur. | praevincti, –ae, –a sunt |
| PIUCHEPERFETTO |
| I sing. | praevinctus, –a, –um eram |
| II sing. | praevinctus, –a, –um eras |
| III sing. | praevinctus, –a, –um erat |
| I plur. | praevincti, –ae, –a eramus |
| II plur. | praevincti, –ae, –a eratis |
| III plur. | praevincti, –ae, –a erant |
| FUTURO ANTERIORE |
| I sing. | praevinctus, –a, –um ero |
| II sing. | praevinctus, –a, –um eris |
| III sing. | praevinctus, –a, –um erit |
| I plur. | praevincti, –ae, –a erimus |
| II plur. | praevincti, –ae, –a eritis |
| III plur. | praevincti, –ae, –a erunt |
| PRESENTE |
| I sing. | praevincĭar |
| II sing. | praevinciāris, praevinciāre |
| III sing. | praevinciātur |
| I plur. | praevinciāmur |
| II plur. | praevinciamĭni |
| III plur. | praevinciantur |
| IMPERFETTO |
| I sing. | praevincīrer |
| II sing. | praevincirēris, praevinxirēre |
| III sing. | praevincirētur |
| I plur. | praevincirēmur |
| II plur. | praevincirēmini |
| III plur. | praevincirentur |
| PERFETTO |
| I sing. | praevinctus, –a, –um sim |
| II sing. | praevinctus, –a, –um sis |
| III sing. | praevinctus, –a, –um sit |
| I plur. | praevincti, –ae, –a simus |
| II plur. | praevincti, –ae, –a sitis |
| III plur. | praevincti, –ae, –a sint |
| PIUCHEPERFETTO |
| I sing. | praevinctus, –a, –um essem |
| II sing. | praevinctus, –a, –um esses |
| III sing. | praevinctus, –a, –um esset |
| I plur. | praevincti, –ae, –a essemus |
| II plur. | praevincti, –ae, –a essetis |
| III plur. | praevincti, –ae, –a essent |
| IMPERATIVO |
| PRESENTE |
| II sing. | praevincīre |
| II plur. | praevincimĭni |
| FUTURO |
| II sing. | praevincītor |
| III sing. | praevincītor |
| II plur. | – |
| III plur. | praevinciuntor |
| PARTICIPIO |
| PERFETTO |
| praevinctus, –a, –um |
| INFINITO |
| PRESENTE |
| praevincīri |
| PERFETTO |
| Singolare: | praevinctus, –a, –um esse |
| Plurale: | praevincti, –ae, –a esse |
| FUTURO |
| praevinctum esse |
| GERUNDIVO |
| praevinciendus, –a, –um |
| SUPINO |
| praevinctu |
Sfoglia il dizionario
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:PRAEVINCIOR100}}
---CACHE---
|
I nostri siti:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|
