Declinatore / Coniugatore Latino


 Cerca nelle forme flesse
Donazione


praetorquĕor - Diatesi passiva

(praetorquĕo, praetorques, praetortum, praetorquēre)

verbo transitivo II coniugazione

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
 I sing. praetorquĕor
 II sing. praetorquēris, praetorquēre
 III sing. praetorquētur
 I plur. praetorquēmur
 II plur. praetorquemĭni
 III plur. praetorquentur
IMPERFETTO
 I sing. praetorquēbar
 II sing. praetorquebāris
 III sing. praetorquebātur
 I plur. praetorquebāmur
 II plur. praetorquebamĭni
 III plur. praetorquebantur
FUTURO SEMPLICE
 I sing. praetorquēbor
 II sing. praetorquebĕris, praetorquebĕre
 III sing. praetorquebĭtur
 I plur. praetorquebĭmur
 II plur. praetorquebimĭni
 III plur. praetorquebuntur
PERFETTO
 I sing. praetortus, –a, –um sum
 II sing. praetortus, –a, –um es
 III sing. praetortus, –a, –um est
 I plur. praetorti, –ae, –a sumus
 II plur. praetorti, –ae, –a estis
 III plur. praetorti, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
 I sing. praetortus, –a, –um eram
 II sing. praetortus, –a, –um eras
 III sing. praetortus, –a, –um erat
 I plur. praetorti, –ae, –a eramus
 II plur. praetorti, –ae, –a eratis
 III plur. praetorti, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
 I sing. praetortus, –a, –um ero
 II sing. praetortus, –a, –um eris
 III sing. praetortus, –a, –um erit
 I plur. praetorti, –ae, –a erimus
 II plur. praetorti, –ae, –a eritis
 III plur. praetorti, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
 I sing. praetorquĕar
 II sing. praetorqueāris, praetorqueāre
 III sing. praetorqueātur
 I plur. praetorqueāmur
 II plur. praetorqueamĭni
 III plur. praetorqueantur
IMPERFETTO
 I sing. praetorquērer
 II sing. praetorquerēris, praetorquerēre
 III sing. praetorquerētur
 I plur. praetorquerēmur
 II plur. praetorqueremĭni
 III plur. praetorquerentur
PERFETTO
 I sing. praetortus, –a, –um sim
 II sing. praetortus, –a, –um sis
 III sing. praetortus, –a, –um sit
 I plur. praetorti, –ae, –a simus
 II plur. praetorti, –ae, –a sitis
 III plur. praetorti, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
 I sing. praetortus, –a, –um essem
 II sing. praetortus, –a, –um esses
 III sing. praetortus, –a, –um esset
 I plur. praetorti, –ae, –a essemus
 II plur. praetorti, –ae, –a essetis
 III plur. praetorti, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
 II sing. praetorquēre
 II plur. praetorquemĭni
FUTURO
 II sing. praetorquētor
 III sing. praetorquētor
 II plur. –
 III plur. praetorquentor
PARTICIPIO
PERFETTO
 praetortus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
 praetorquēri
PERFETTO
 Singolare: praetortus, –a, –um esse
 Plurale: praetorti, –ae, –a esse
FUTURO
 praetortum esse
GERUNDIVO
 praetorquendus, –a, –um
SUPINO
 praetortu

Vedi la forma attiva di questo lemma


<<  praetorquĕo praetorrĭdus  >>

Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z


Sfoglia il dizionario latino-italiano a partire da:



{{ID:PRAETORQUEOR100}} ---CACHE---