Declinatore / Coniugatore Latino
| FORMA PASSIVA: |
| INDICATIVO |
| PRESENTE |
| I sing. | praetingor |
| II sing. | praetingĕris, praetingĕre |
| III sing. | praetingĭtur |
| I plur. | praetingĭmur |
| II plur. | praetingimĭni |
| III plur. | praetinguntur |
| IMPERFETTO |
| I sing. | praetingēbar |
| II sing. | praetingebāris, praetingebāre |
| III sing. | praetingebātur |
| I plur. | praetingebāmur |
| II plur. | praetingebamĭni |
| III plur. | praetingebantur |
| FUTURO SEMPLICE |
| I sing. | praetingar |
| II sing. | praetingēris, praetingēre |
| III sing. | praetingētur |
| I plur. | praetingēmur |
| II plur. | praetingemĭni |
| III plur. | praetingentur |
| PERFETTO |
| I sing. | praetinctus, –a, –um sum |
| II sing. | praetinctus, –a, –um es |
| III sing. | praetinctus, –a, –um est |
| I plur. | praetincti, –ae, –a sumus |
| II plur. | praetincti, –ae, –a estis |
| III plur. | praetincti, –ae, –a sunt |
| PIUCHEPERFETTO |
| I sing. | praetinctus, –a, –um eram |
| II sing. | praetinctus, –a, –um eras |
| III sing. | praetinctus, –a, –um erat |
| I plur. | praetincti, –ae, –a eramus |
| II plur. | praetincti, –ae, –a eratis |
| III plur. | praetincti, –ae, –a erant |
| FUTURO ANTERIORE |
| I sing. | praetinctus, –a, –um ero |
| II sing. | praetinctus, –a, –um eris |
| III sing. | praetinctus, –a, –um erit |
| I plur. | praetincti, –ae, –a erimus |
| II plur. | praetincti, –ae, –a eritis |
| III plur. | praetincti, –ae, –a erunt |
| PRESENTE |
| I sing. | praetingar |
| II sing. | praetingāris, praetingāre |
| III sing. | praetingātur |
| I plur. | praetingāmur |
| II plur. | praetingamĭni |
| III plur. | praetingantur |
| IMPERFETTO |
| I sing. | praetingĕrer |
| II sing. | praetingerēris, praetingerēre |
| III sing. | praetingerētur |
| I plur. | praetingerēmur |
| II plur. | praetingeremĭni |
| III plur. | praetingerentur |
| PERFETTO |
| I sing. | praetinctus, –a, –um sim |
| II sing. | praetinctus, –a, –um sis |
| III sing. | praetinctus, –a, –um sit |
| I plur. | praetincti, –ae, –a simus |
| II plur. | praetincti, –ae, –a sitis |
| III plur. | praetincti, –ae, –a sint |
| PIUCHEPERFETTO |
| I sing. | praetinctus, –a, –um essem |
| II sing. | praetinctus, –a, –um esses |
| III sing. | praetinctus, –a, –um esset |
| I plur. | praetincti, –ae, –a essemus |
| II plur. | praetincti, –ae, –a essetis |
| III plur. | praetincti, –ae, –a essent |
| IMPERATIVO |
| PRESENTE |
| II sing. | praetingĕre |
| II plur. | praetingimĭni |
| FUTURO |
| II sing. | praetingĭtor |
| III sing. | praetingĭtor |
| II plur. | – |
| III plur. | praetinguntor |
| PARTICIPIO |
| PERFETTO |
| praetinctus, –a, –um |
| INFINITO |
| PRESENTE |
| praetingi |
| PERFETTO |
| Singolare: | praetinctus, –a, –um esse |
| Plurale: | praetincti, –ae, –a esse |
| FUTURO |
| praetinctum esse |
| GERUNDIVO |
| praetingendus, –a, –um |
| SUPINO |
| praetinctu |
Sfoglia il dizionario
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:PRAETINGOR100}}
---CACHE---
|
I nostri siti:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|
