Declinatore / Coniugatore Latino
praetermittor - Diatesi passiva
(praetermitto, praetermittis, praetermisi, praetermissum, praetermittĕre)
verbo transitivo III coniugazione
Vedi la traduzione di questo lemma
| FORMA PASSIVA: |
| INDICATIVO |
| PRESENTE |
| I sing. | praetermittor |
| II sing. | praetermittĕris, praetermittĕre |
| III sing. | praetermittĭtur |
| I plur. | praetermittĭmur |
| II plur. | praetermittimĭni |
| III plur. | praetermittuntur |
| IMPERFETTO |
| I sing. | praetermittēbar |
| II sing. | praetermittebāris, praetermittebāre |
| III sing. | praetermittebātur |
| I plur. | praetermittebāmur |
| II plur. | praetermittebamĭni |
| III plur. | praetermittebantur |
| FUTURO SEMPLICE |
| I sing. | praetermittar |
| II sing. | praetermittēris, praetermittēre |
| III sing. | praetermittētur |
| I plur. | praetermittēmur |
| II plur. | praetermittemĭni |
| III plur. | praetermittentur |
| PERFETTO |
| I sing. | praetermissus, –a, –um sum |
| II sing. | praetermissus, –a, –um es |
| III sing. | praetermissus, –a, –um est |
| I plur. | praetermissi, –ae, –a sumus |
| II plur. | praetermissi, –ae, –a estis |
| III plur. | praetermissi, –ae, –a sunt |
| PIUCHEPERFETTO |
| I sing. | praetermissus, –a, –um eram |
| II sing. | praetermissus, –a, –um eras |
| III sing. | praetermissus, –a, –um erat |
| I plur. | praetermissi, –ae, –a eramus |
| II plur. | praetermissi, –ae, –a eratis |
| III plur. | praetermissi, –ae, –a erant |
| FUTURO ANTERIORE |
| I sing. | praetermissus, –a, –um ero |
| II sing. | praetermissus, –a, –um eris |
| III sing. | praetermissus, –a, –um erit |
| I plur. | praetermissi, –ae, –a erimus |
| II plur. | praetermissi, –ae, –a eritis |
| III plur. | praetermissi, –ae, –a erunt |
| PRESENTE |
| I sing. | praetermittar |
| II sing. | praetermittāris, praetermittāre |
| III sing. | praetermittātur |
| I plur. | praetermittāmur |
| II plur. | praetermittamĭni |
| III plur. | praetermittantur |
| IMPERFETTO |
| I sing. | praetermittĕrer |
| II sing. | praetermitterēris, praetermitterēre |
| III sing. | praetermitterētur |
| I plur. | praetermitterēmur |
| II plur. | praetermitteremĭni |
| III plur. | praetermitterentur |
| PERFETTO |
| I sing. | praetermissus, –a, –um sim |
| II sing. | praetermissus, –a, –um sis |
| III sing. | praetermissus, –a, –um sit |
| I plur. | praetermissi, –ae, –a simus |
| II plur. | praetermissi, –ae, –a sitis |
| III plur. | praetermissi, –ae, –a sint |
| PIUCHEPERFETTO |
| I sing. | praetermissus, –a, –um essem |
| II sing. | praetermissus, –a, –um esses |
| III sing. | praetermissus, –a, –um esset |
| I plur. | praetermissi, –ae, –a essemus |
| II plur. | praetermissi, –ae, –a essetis |
| III plur. | praetermissi, –ae, –a essent |
| IMPERATIVO |
| PRESENTE |
| II sing. | praetermittĕre |
| II plur. | praetermittimĭni |
| FUTURO |
| II sing. | praetermittĭtor |
| III sing. | praetermittĭtor |
| II plur. | – |
| III plur. | praetermittuntor |
| PARTICIPIO |
| PERFETTO |
| praetermissus, –a, –um |
| INFINITO |
| PRESENTE |
| praetermitti |
| PERFETTO |
| Singolare: | praetermissus, –a, –um esse |
| Plurale: | praetermissi, –ae, –a esse |
| FUTURO |
| praetermissum esse |
| GERUNDIVO |
| praetermittendus, –a, –um |
| SUPINO |
| praetermissu |
Sfoglia il dizionario
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:PRAETERMITTOR100}}
---CACHE---
|
I nostri siti:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|
