Declinatore / Coniugatore Latino
| FORMA PASSIVA: |
| INDICATIVO |
| PRESENTE |
| I sing. | praemŏnĕor |
| II sing. | praemŏnēris, praemŏnēre |
| III sing. | praemŏnētur |
| I plur. | praemŏnēmur |
| II plur. | praemŏnemĭni |
| III plur. | praemŏnentur |
| IMPERFETTO |
| I sing. | praemŏnēbar |
| II sing. | praemŏnebāris |
| III sing. | praemŏnebātur |
| I plur. | praemŏnebāmur |
| II plur. | praemŏnebamĭni |
| III plur. | praemŏnebantur |
| FUTURO SEMPLICE |
| I sing. | praemŏnēbor |
| II sing. | praemŏnebĕris, praemŏnebĕre |
| III sing. | praemŏnebĭtur |
| I plur. | praemŏnebĭmur |
| II plur. | praemŏnebimĭni |
| III plur. | praemŏnebuntur |
| PERFETTO |
| I sing. | praemonitus, –a, –um sum |
| II sing. | praemonitus, –a, –um es |
| III sing. | praemonitus, –a, –um est |
| I plur. | praemoniti, –ae, –a sumus |
| II plur. | praemoniti, –ae, –a estis |
| III plur. | praemoniti, –ae, –a sunt |
| PIUCHEPERFETTO |
| I sing. | praemonitus, –a, –um eram |
| II sing. | praemonitus, –a, –um eras |
| III sing. | praemonitus, –a, –um erat |
| I plur. | praemoniti, –ae, –a eramus |
| II plur. | praemoniti, –ae, –a eratis |
| III plur. | praemoniti, –ae, –a erant |
| FUTURO ANTERIORE |
| I sing. | praemonitus, –a, –um ero |
| II sing. | praemonitus, –a, –um eris |
| III sing. | praemonitus, –a, –um erit |
| I plur. | praemoniti, –ae, –a erimus |
| II plur. | praemoniti, –ae, –a eritis |
| III plur. | praemoniti, –ae, –a erunt |
| PRESENTE |
| I sing. | praemŏnĕar |
| II sing. | praemŏneāris, praemŏneāre |
| III sing. | praemŏneātur |
| I plur. | praemŏneāmur |
| II plur. | praemŏneamĭni |
| III plur. | praemŏneantur |
| IMPERFETTO |
| I sing. | praemŏnērer |
| II sing. | praemŏnerēris, praemŏnerēre |
| III sing. | praemŏnerētur |
| I plur. | praemŏnerēmur |
| II plur. | praemŏneremĭni |
| III plur. | praemŏnerentur |
| PERFETTO |
| I sing. | praemonitus, –a, –um sim |
| II sing. | praemonitus, –a, –um sis |
| III sing. | praemonitus, –a, –um sit |
| I plur. | praemoniti, –ae, –a simus |
| II plur. | praemoniti, –ae, –a sitis |
| III plur. | praemoniti, –ae, –a sint |
| PIUCHEPERFETTO |
| I sing. | praemonitus, –a, –um essem |
| II sing. | praemonitus, –a, –um esses |
| III sing. | praemonitus, –a, –um esset |
| I plur. | praemoniti, –ae, –a essemus |
| II plur. | praemoniti, –ae, –a essetis |
| III plur. | praemoniti, –ae, –a essent |
| IMPERATIVO |
| PRESENTE |
| II sing. | praemŏnēre |
| II plur. | praemŏnemĭni |
| FUTURO |
| II sing. | praemŏnētor |
| III sing. | praemŏnētor |
| II plur. | – |
| III plur. | praemŏnentor |
| PARTICIPIO |
| PERFETTO |
| praemonitus, –a, –um |
| INFINITO |
| PRESENTE |
| praemŏnēri |
| PERFETTO |
| Singolare: | praemonitus, –a, –um esse |
| Plurale: | praemoniti, –ae, –a esse |
| FUTURO |
| praemonitum esse |
| GERUNDIVO |
| praemŏnendus, –a, –um |
| SUPINO |
| praemonitu |
Sfoglia il dizionario
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:PRAEMONEOR100}}
---CACHE---
|
I nostri siti:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|
