Declinatore / Coniugatore Latino
praeiūdĭco - Diatesi attiva
(praeiūdĭco, praeiūdĭcas, praeiudicavi, praeiudicatum, praeiūdĭcāre)
verbo transitivo e intransitivo I coniugazione
Vedi la traduzione di questo lemma
PRESENTE |
I sing. | praeiūdĭco |
II sing. | praeiūdĭcas |
III sing. | praeiūdĭcat |
I plur. | praeiūdĭcāmus |
II plur. | praeiūdĭcātis |
III plur. | praeiūdĭcant |
IMPERFETTO |
I sing. | praeiūdĭcābam |
II sing. | praeiūdĭcābas |
III sing. | praeiūdĭcābat |
I plur. | praeiūdĭcabāmus |
II plur. | praeiūdĭcabātis |
III plur. | praeiūdĭcābant |
FUTURO SEMPLICE |
I sing. | praeiūdĭcābo |
II sing. | praeiūdĭcābis |
III sing. | praeiūdĭcābit |
I plur. | praeiūdĭcabĭmus |
II plur. | praeiūdĭcabĭtis |
III plur. | praeiūdĭcābunt |
PERFETTO |
I sing. | praeiudicavi |
II sing. | praeiudicavisti |
III sing. | praeiudicavit |
I plur. | praeiudicavĭmus |
II plur. | praeiudicavistis |
III plur. | praeiudicavēreunt, praeiudicavēre |
PIUCHEPERFETTO |
I sing. | praeiudicavĕram |
II sing. | praeiudicavĕras |
III sing. | praeiudicavĕrat |
I plur. | praeiudicaverāmus |
II plur. | praeiudicaverātis |
III plur. | praeiudicavĕrant |
FUTURO ANTERIORE |
I sing. | praeiudicavĕro |
II sing. | praeiudicavĕris |
III sing. | praeiudicavĕrit |
I plur. | praeiudicaverĭmus |
II plur. | praeiudicaverĭtis |
III plur. | praeiudicavĕrint |
PRESENTE |
I sing. | praeiūdĭcem |
II sing. | praeiūdĭces |
III sing. | praeiūdĭcet |
I plur. | praeiūdĭcēmus |
II plur. | praeiūdĭcētis |
III plur. | praeiūdĭcent |
IMPERFETTO |
I sing. | praeiūdĭcārem |
II sing. | praeiūdĭcāres |
III sing. | praeiūdĭcāret |
I plur. | praeiūdĭcarēmus |
II plur. | praeiūdĭcarētis |
III plur. | praeiūdĭcārent |
PERFETTO |
I sing. | praeiudicavĕrim |
II sing. | praeiudicavĕris |
III sing. | praeiudicavĕrit |
I plur. | praeiudicaverĭmus |
II plur. | praeiudicaverĭtis |
III plur. | praeiudicavĕrint |
PIUCHEPERFETTO |
I sing. | praeiudicavissem |
II sing. | praeiudicavisses |
III sing. | praeiudicavisset |
I plur. | praeiudicavissēmus |
II plur. | praeiudicavissētis |
III plur. | praeiudicavissent |
IMPERATIVO |
PRESENTE |
II sing. | praeiūdĭca |
II plur. | praeiūdĭcāte |
FUTURO |
II sing. | praeiūdĭcāto |
III sing. | praeiūdĭcāto |
II plur. | praeiūdĭcatōte |
III plur. | praeiūdĭcanto |
|
PARTICIPIO |
PRESENTE |
praeiūdĭcans, –antis |
FUTURO |
praeiudicatūrūs, –a, –ūm |
INFINITO |
PRESENTE |
praeiūdĭcāre |
PERFETTO |
praeiudicavisse |
FUTURO |
Singolare: | praeiudicatūrūm, –am, –ūm esse |
Plurale: | praeiudicatūros, –as, –a esse |
GERUNDIO |
Genitivo: | praeiūdĭcandi |
Dativo: | praeiūdĭcando |
Accusativo: | ad praeiūdĭcandum |
Ablativo: | praeiūdĭcando |
SUPINO |
praeiudicatum |
Vedi la forma passiva di questo lemma
Sfoglia il dizionario
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:PRAEIUDICO100}}
---CACHE---
|
I nostri siti:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|