Declinatore / Coniugatore Latino


 Cerca nelle forme flesse
Donazione


praegnor - Diatesi passiva

(praegno, praegnas, praegnatum, praegnāre)

verbo transitivo I coniugazione

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
 I sing. praegnor
 II sing. praegnāris, praegnāre
 III sing. praegnātur
 I plur. praegnāmur
 II plur. praegnamĭni
 III plur. praegnantur
IMPERFETTO
 I sing. praegnābar
 II sing. praegnabāris, praegnabāre
 III sing. praegnabātur
 I plur. praegnabāmur
 II plur. praegnabamĭni
 III plur. praegnabantur
FUTURO SEMPLICE
 I sing. praegnābor
 II sing. praegnabĕris, praegnabĕre
 III sing. praegnabĭtur
 I plur. praegnabĭmur
 II plur. praegnabimĭni
 III plur. praegnabuntur
PERFETTO
 I sing. praegnatus, –a, –um sum
 II sing. praegnatus, –a, –um es
 III sing. praegnatus, –a, –um est
 I plur. praegnati, –ae, –a sumus
 II plur. praegnati, –ae, –a estis
 III plur. praegnati, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
 I sing. praegnatus, –a, –um eram
 II sing. praegnatus, –a, –um eras
 III sing. praegnatus, –a, –um erat
 I plur. praegnati, –ae, –a eramus
 II plur. praegnati, –ae, –a eratis
 III plur. praegnati, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
 I sing. praegnatus, –a, –um ero
 II sing. praegnatus, –a, –um eris
 III sing. praegnatus, –a, –um erit
 I plur. praegnati, –ae, –a erimus
 II plur. praegnati, –ae, –a eritis
 III plur. praegnati, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
 I sing. praegner
 II sing. praegnēris, praegnēre
 III sing. praegnētur
 I plur. praegnēmur
 II plur. praegnemĭni
 III plur. praegnentur
IMPERFETTO
 I sing. praegnārer
 II sing. praegnarēris, praegnarēre
 III sing. praegnarētur
 I plur. praegnarēmur
 II plur. praegnaremĭni
 III plur. praegnarentur
PERFETTO
 I sing. praegnatus, –a, –um sim
 II sing. praegnatus, –a, –um sis
 III sing. praegnatus, –a, –um sit
 I plur. praegnati, –ae, –a simus
 II plur. praegnati, –ae, –a sitis
 III plur. praegnati, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
 I sing. praegnatus, –a, –um essem
 II sing. praegnatus, –a, –um esses
 III sing. praegnatus, –a, –um esset
 I plur. praegnati, –ae, –a essemus
 II plur. praegnati, –ae, –a essetis
 III plur. praegnati, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
 II sing. praegnāre
 II plur. praegnamĭni
FUTURO
 II sing. praegnātor
 III sing. praegnātor
 II plur. –
 III plur. praegnantor
PARTICIPIO
PERFETTO
 praegnatus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
 praegnāri
PERFETTO
 Singolare: praegnatus, –a, –um esse
 Plurale: praegnati, –ae, –a esse
FUTURO
 praegnatum esse
GERUNDIVO
 praegnandus, –a, –um
SUPINO
 praegnatu

Vedi la forma attiva di questo lemma


<<  praegno praegrăcĭlis  >>

Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z


Sfoglia il dizionario latino-italiano a partire da:



{{ID:PRAEGNOR100}} ---CACHE---