Declinatore / Coniugatore Latino
| FORMA PASSIVA: |
| INDICATIVO |
| PRESENTE |
| I sing. | praecingor |
| II sing. | praecingĕris, praecingĕre |
| III sing. | praecingĭtur |
| I plur. | praecingĭmur |
| II plur. | praecingimĭni |
| III plur. | praecinguntur |
| IMPERFETTO |
| I sing. | praecingēbar |
| II sing. | praecingebāris, praecingebāre |
| III sing. | praecingebātur |
| I plur. | praecingebāmur |
| II plur. | praecingebamĭni |
| III plur. | praecingebantur |
| FUTURO SEMPLICE |
| I sing. | praecingar |
| II sing. | praecingēris, praecingēre |
| III sing. | praecingētur |
| I plur. | praecingēmur |
| II plur. | praecingemĭni |
| III plur. | praecingentur |
| PERFETTO |
| I sing. | praecinctus, –a, –um sum |
| II sing. | praecinctus, –a, –um es |
| III sing. | praecinctus, –a, –um est |
| I plur. | praecincti, –ae, –a sumus |
| II plur. | praecincti, –ae, –a estis |
| III plur. | praecincti, –ae, –a sunt |
| PIUCHEPERFETTO |
| I sing. | praecinctus, –a, –um eram |
| II sing. | praecinctus, –a, –um eras |
| III sing. | praecinctus, –a, –um erat |
| I plur. | praecincti, –ae, –a eramus |
| II plur. | praecincti, –ae, –a eratis |
| III plur. | praecincti, –ae, –a erant |
| FUTURO ANTERIORE |
| I sing. | praecinctus, –a, –um ero |
| II sing. | praecinctus, –a, –um eris |
| III sing. | praecinctus, –a, –um erit |
| I plur. | praecincti, –ae, –a erimus |
| II plur. | praecincti, –ae, –a eritis |
| III plur. | praecincti, –ae, –a erunt |
| PRESENTE |
| I sing. | praecingar |
| II sing. | praecingāris, praecingāre |
| III sing. | praecingātur |
| I plur. | praecingāmur |
| II plur. | praecingamĭni |
| III plur. | praecingantur |
| IMPERFETTO |
| I sing. | praecingĕrer |
| II sing. | praecingerēris, praecingerēre |
| III sing. | praecingerētur |
| I plur. | praecingerēmur |
| II plur. | praecingeremĭni |
| III plur. | praecingerentur |
| PERFETTO |
| I sing. | praecinctus, –a, –um sim |
| II sing. | praecinctus, –a, –um sis |
| III sing. | praecinctus, –a, –um sit |
| I plur. | praecincti, –ae, –a simus |
| II plur. | praecincti, –ae, –a sitis |
| III plur. | praecincti, –ae, –a sint |
| PIUCHEPERFETTO |
| I sing. | praecinctus, –a, –um essem |
| II sing. | praecinctus, –a, –um esses |
| III sing. | praecinctus, –a, –um esset |
| I plur. | praecincti, –ae, –a essemus |
| II plur. | praecincti, –ae, –a essetis |
| III plur. | praecincti, –ae, –a essent |
| IMPERATIVO |
| PRESENTE |
| II sing. | praecingĕre |
| II plur. | praecingimĭni |
| FUTURO |
| II sing. | praecingĭtor |
| III sing. | praecingĭtor |
| II plur. | – |
| III plur. | praecinguntor |
| PARTICIPIO |
| PERFETTO |
| praecinctus, –a, –um |
| INFINITO |
| PRESENTE |
| praecingi |
| PERFETTO |
| Singolare: | praecinctus, –a, –um esse |
| Plurale: | praecincti, –ae, –a esse |
| FUTURO |
| praecinctum esse |
| GERUNDIVO |
| praecingendus, –a, –um |
| SUPINO |
| praecinctu |
Sfoglia il dizionario
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:PRAECINGOR100}}
---CACHE---
|
I nostri siti:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|
