Declinatore / Coniugatore Latino


 Cerca nelle forme flesse
Donazione


praeăcŭor - Diatesi passiva

(praeăcŭo, praeăcŭis, praeacutum, praeăcŭĕre)

verbo transitivo III coniugazione

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
 I sing. praeăcŭor
 II sing. praeăcŭĕris, praeăcŭĕre
 III sing. praeăcŭĭtur
 I plur. praeăcŭĭmur
 II plur. praeăcŭimĭni
 III plur. praeăcŭuntur
IMPERFETTO
 I sing. praeăcŭēbar
 II sing. praeăcŭebāris, praeăcŭebāre
 III sing. praeăcŭebātur
 I plur. praeăcŭebāmur
 II plur. praeăcŭebamĭni
 III plur. praeăcŭebantur
FUTURO SEMPLICE
 I sing. praeăcŭar
 II sing. praeăcŭēris, praeăcŭēre
 III sing. praeăcŭētur
 I plur. praeăcŭēmur
 II plur. praeăcŭemĭni
 III plur. praeăcŭentur
PERFETTO
 I sing. praeacutus, –a, –um sum
 II sing. praeacutus, –a, –um es
 III sing. praeacutus, –a, –um est
 I plur. praeacuti, –ae, –a sumus
 II plur. praeacuti, –ae, –a estis
 III plur. praeacuti, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
 I sing. praeacutus, –a, –um eram
 II sing. praeacutus, –a, –um eras
 III sing. praeacutus, –a, –um erat
 I plur. praeacuti, –ae, –a eramus
 II plur. praeacuti, –ae, –a eratis
 III plur. praeacuti, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
 I sing. praeacutus, –a, –um ero
 II sing. praeacutus, –a, –um eris
 III sing. praeacutus, –a, –um erit
 I plur. praeacuti, –ae, –a erimus
 II plur. praeacuti, –ae, –a eritis
 III plur. praeacuti, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
 I sing. praeăcŭar
 II sing. praeăcŭāris, praeăcŭāre
 III sing. praeăcŭātur
 I plur. praeăcŭāmur
 II plur. praeăcŭamĭni
 III plur. praeăcŭantur
IMPERFETTO
 I sing. praeăcŭĕrer
 II sing. praeăcŭerēris, praeăcŭerēre
 III sing. praeăcŭerētur
 I plur. praeăcŭerēmur
 II plur. praeăcŭeremĭni
 III plur. praeăcŭerentur
PERFETTO
 I sing. praeacutus, –a, –um sim
 II sing. praeacutus, –a, –um sis
 III sing. praeacutus, –a, –um sit
 I plur. praeacuti, –ae, –a simus
 II plur. praeacuti, –ae, –a sitis
 III plur. praeacuti, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
 I sing. praeacutus, –a, –um essem
 II sing. praeacutus, –a, –um esses
 III sing. praeacutus, –a, –um esset
 I plur. praeacuti, –ae, –a essemus
 II plur. praeacuti, –ae, –a essetis
 III plur. praeacuti, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
 II sing. praeăcŭĕre
 II plur. praeăcŭimĭni
FUTURO
 II sing. praeăcŭĭtor
 III sing. praeăcŭĭtor
 II plur. –
 III plur. praeăcŭuntor
PARTICIPIO
PERFETTO
 praeacutus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
 praeăcŭi
PERFETTO
 Singolare: praeacutus, –a, –um esse
 Plurale: praeacuti, –ae, –a esse
FUTURO
 praeacutum esse
GERUNDIVO
 praeăcŭendus, –a, –um
SUPINO
 praeacutu

Vedi la forma attiva di questo lemma


<<  praeăcŭo praeacutūrūs  >>

Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z


Sfoglia il dizionario latino-italiano a partire da:



{{ID:PRAEACUOR100}} ---CACHE---