Declinatore / Coniugatore Latino


 Cerca nelle forme flesse
Donazione


pŏtĭor - Diatesi passiva

(pŏtĭo, pŏtis, potivi, potitum, pŏtīre)

verbo transitivo IV coniugazione

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
 I sing. pŏtĭor
 II sing. pŏtīris, pŏtīre
 III sing. pŏtītur
 I plur. pŏtīmur
 II plur. pŏtimĭni
 III plur. pŏtiuntur
IMPERFETTO
 I sing. pŏtiēbar
 II sing. pŏtiebāris, pŏtiebāre
 III sing. pŏtiebātur
 I plur. pŏtiebāmur
 II plur. pŏtiebamĭni
 III plur. pŏtiebantur
FUTURO SEMPLICE
 I sing. pŏtĭar
 II sing. pŏtiēris, pŏtiēre
 III sing. pŏtiētur
 I plur. pŏtiēmur
 II plur. pŏtiemĭni
 III plur. pŏtientur
PERFETTO
 I sing. potitus, –a, –um sum
 II sing. potitus, –a, –um es
 III sing. potitus, –a, –um est
 I plur. potiti, –ae, –a sumus
 II plur. potiti, –ae, –a estis
 III plur. potiti, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
 I sing. potitus, –a, –um eram
 II sing. potitus, –a, –um eras
 III sing. potitus, –a, –um erat
 I plur. potiti, –ae, –a eramus
 II plur. potiti, –ae, –a eratis
 III plur. potiti, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
 I sing. potitus, –a, –um ero
 II sing. potitus, –a, –um eris
 III sing. potitus, –a, –um erit
 I plur. potiti, –ae, –a erimus
 II plur. potiti, –ae, –a eritis
 III plur. potiti, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
 I sing. pŏtĭar
 II sing. pŏtiāris, pŏtiāre
 III sing. pŏtiātur
 I plur. pŏtiāmur
 II plur. pŏtiamĭni
 III plur. pŏtiantur
IMPERFETTO
 I sing. pŏtīrer
 II sing. pŏtirēris, potivirēre
 III sing. pŏtirētur
 I plur. pŏtirēmur
 II plur. pŏtirēmini
 III plur. pŏtirentur
PERFETTO
 I sing. potitus, –a, –um sim
 II sing. potitus, –a, –um sis
 III sing. potitus, –a, –um sit
 I plur. potiti, –ae, –a simus
 II plur. potiti, –ae, –a sitis
 III plur. potiti, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
 I sing. potitus, –a, –um essem
 II sing. potitus, –a, –um esses
 III sing. potitus, –a, –um esset
 I plur. potiti, –ae, –a essemus
 II plur. potiti, –ae, –a essetis
 III plur. potiti, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
 II sing. pŏtīre
 II plur. pŏtimĭni
FUTURO
 II sing. pŏtītor
 III sing. pŏtītor
 II plur. –
 III plur. pŏtiuntor
PARTICIPIO
PERFETTO
 potitus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
 pŏtīri
PERFETTO
 Singolare: potitus, –a, –um esse
 Plurale: potiti, –ae, –a esse
FUTURO
 potitum esse
GERUNDIVO
 pŏtiendus, –a, –um
SUPINO
 potitu

Vedi la forma attiva di questo lemma


<<  pŏtĭŏr pŏtĭor  >>

Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z


Sfoglia il dizionario latino-italiano a partire da:



{{ID:POTIOR200}} ---CACHE---