pŏpŭlor - Diatesi attiva
(pŏpŭlor, pŏpŭlāris, populatus sum, pŏpŭlāri)verbo transitivo deponente I coniugazione
Vedi la traduzione di questo lemma
FORMA DEPONENTE:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
pŏpŭlor
II sing.
pŏpŭlāris, pŏpŭlāre
III sing.
pŏpŭlātur
I plur.
pŏpŭlāmur
II plur.
pŏpŭlamĭni
III plur.
pŏpŭlantur
IMPERFETTO
I sing.
pŏpŭlābar
II sing.
pŏpŭlabāris, pŏpŭlabāre
III sing.
pŏpŭlabātur
I plur.
pŏpŭlabāmur
II plur.
pŏpŭlabamĭni
III plur.
pŏpŭlabantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
pŏpŭlābor
II sing.
pŏpŭlabĕris, pŏpŭlabĕre
III sing.
pŏpŭlabĭtur
I plur.
pŏpŭlabĭmur
II plur.
pŏpŭlabimĭni
III plur.
pŏpŭlabuntur
PERFETTO
I sing.
populatus, –a, –um sum
II sing.
populatus, –a, –um es
III sing.
populatus, –a, –um est
I plur.
populati, –ae, –a sumus
II plur.
populati, –ae, –a estis
III plur.
populati, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
populatus, –a, –um eram
II sing.
populatus, –a, –um eras
III sing.
populatus, –a, –um erat
I plur.
populati, –ae, –a eramus
II plur.
populati, –ae, –a eratis
III plur.
populati, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
populatus, –a, –um ero
II sing.
populatus, –a, –um eris
III sing.
populatus, –a, –um erit
I plur.
populati, –ae, –a erimus
II plur.
populati, –ae, –a eritis
III plur.
populati, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
pŏpŭler
II sing.
pŏpŭlēris, pŏpŭlēre
III sing.
pŏpŭlētur
I plur.
pŏpŭlēmur
II plur.
pŏpŭlemĭni
III plur.
pŏpŭlentur
IMPERFETTO
I sing.
pŏpŭlārer
II sing.
pŏpŭlarēris, pŏpŭlarēre
III sing.
pŏpŭlarētur
I plur.
pŏpŭlarēmur
II plur.
pŏpŭlaremĭni
III plur.
pŏpŭlarentur
PERFETTO
I sing.
populatus, –a, –um sim
II sing.
populatus, –a, –um sis
III sing.
populatus, –a, –um sit
I plur.
populati, –ae, –a simus
II plur.
populati, –ae, –a sitis
III plur.
populati, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
populatus, –a, –um essem
II sing.
populatus, –a, –um esses
III sing.
populatus, –a, –um esset
I plur.
populati, –ae, –a essemus
II plur.
populati, –ae, –a essetis
III plur.
populati, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
pŏpŭlāre
II plur.
pŏpŭlamĭni
FUTURO
II sing.
pŏpŭlātor
III sing.
pŏpŭlātor
II plur.
–
III plur.
pŏpŭlantor
INFINITO
PRESENTE
pŏpŭlāri
PERFETTO
Singolare:
populatus, –a, –um esse
Plurale:
populati, –ae, –a esse
FUTURO
Singolare:
populatūrūm, –am, –ūm esse
Plurale:
populatūros, –as, –a esse
PARTICIPIO
PRESENTE
pŏpŭlans, –antis
FUTURO
populatūrūs, –a, –ūm
SUPINO
Attivo:
populatum
Passivo:
populatu
GERUNDIO
Genitivo:
pŏpŭlandi
Dativo:
pŏpŭlando
Accusativo:
pŏpŭlandum
Ablativo:
pŏpŭlando
GERUNDIVO
pŏpŭlandus, –a, –um
pŏpŭlor v. tr. dep. I coniug.
---CACHE---
I nostri siti
- Dizionario italiano
- Grammatica italiana
- Verbi Italiani
- Dizionario latino
- Dizionario greco antico
- Dizionario francese
- Dizionario inglese
- Dizionario tedesco
- Dizionario spagnolo
- Dizionario greco moderno
- Dizionario piemontese
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android
