Declinatore / Coniugatore Latino
FORMA DEPONENTE: |
INDICATIVO |
PRESENTE |
I sing. | pollĭcĭtor |
II sing. | pollĭcĭtāris, pollĭcĭtāre |
III sing. | pollĭcĭtātur |
I plur. | pollĭcĭtāmur |
II plur. | pollĭcĭtamĭni |
III plur. | pollĭcĭtantur |
IMPERFETTO |
I sing. | pollĭcĭtābar |
II sing. | pollĭcĭtabāris, pollĭcĭtabāre |
III sing. | pollĭcĭtabātur |
I plur. | pollĭcĭtabāmur |
II plur. | pollĭcĭtabamĭni |
III plur. | pollĭcĭtabantur |
FUTURO SEMPLICE |
I sing. | pollĭcĭtābor |
II sing. | pollĭcĭtabĕris, pollĭcĭtabĕre |
III sing. | pollĭcĭtabĭtur |
I plur. | pollĭcĭtabĭmur |
II plur. | pollĭcĭtabimĭni |
III plur. | pollĭcĭtabuntur |
PERFETTO |
I sing. | pollicitatus, –a, –um sum |
II sing. | pollicitatus, –a, –um es |
III sing. | pollicitatus, –a, –um est |
I plur. | pollicitati, –ae, –a sumus |
II plur. | pollicitati, –ae, –a estis |
III plur. | pollicitati, –ae, –a sunt |
PIUCHEPERFETTO |
I sing. | pollicitatus, –a, –um eram |
II sing. | pollicitatus, –a, –um eras |
III sing. | pollicitatus, –a, –um erat |
I plur. | pollicitati, –ae, –a eramus |
II plur. | pollicitati, –ae, –a eratis |
III plur. | pollicitati, –ae, –a erant |
FUTURO ANTERIORE |
I sing. | pollicitatus, –a, –um ero |
II sing. | pollicitatus, –a, –um eris |
III sing. | pollicitatus, –a, –um erit |
I plur. | pollicitati, –ae, –a erimus |
II plur. | pollicitati, –ae, –a eritis |
III plur. | pollicitati, –ae, –a erunt |
PRESENTE |
I sing. | pollĭcĭter |
II sing. | pollĭcĭtēris, pollĭcĭtēre |
III sing. | pollĭcĭtētur |
I plur. | pollĭcĭtēmur |
II plur. | pollĭcĭtemĭni |
III plur. | pollĭcĭtentur |
IMPERFETTO |
I sing. | pollĭcĭtārer |
II sing. | pollĭcĭtarēris, pollĭcĭtarēre |
III sing. | pollĭcĭtarētur |
I plur. | pollĭcĭtarēmur |
II plur. | pollĭcĭtaremĭni |
III plur. | pollĭcĭtarentur |
PERFETTO |
I sing. | pollicitatus, –a, –um sim |
II sing. | pollicitatus, –a, –um sis |
III sing. | pollicitatus, –a, –um sit |
I plur. | pollicitati, –ae, –a simus |
II plur. | pollicitati, –ae, –a sitis |
III plur. | pollicitati, –ae, –a sint |
PIUCHEPERFETTO |
I sing. | pollicitatus, –a, –um essem |
II sing. | pollicitatus, –a, –um esses |
III sing. | pollicitatus, –a, –um esset |
I plur. | pollicitati, –ae, –a essemus |
II plur. | pollicitati, –ae, –a essetis |
III plur. | pollicitati, –ae, –a essent |
IMPERATIVO |
PRESENTE |
II sing. | pollĭcĭtāre |
II plur. | pollĭcĭtamĭni |
FUTURO |
II sing. | pollĭcĭtātor |
III sing. | pollĭcĭtātor |
II plur. | – |
III plur. | pollĭcĭtantor |
INFINITO |
PRESENTE |
pollĭcĭtāri |
PERFETTO |
Singolare: | pollicitatus, –a, –um esse |
Plurale: | pollicitati, –ae, –a esse |
FUTURO |
Singolare: | pollicitatūrūm, –am, –ūm esse |
Plurale: | pollicitatūros, –as, –a esse |
PARTICIPIO |
PRESENTE |
pollĭcĭtans, –antis |
FUTURO |
pollicitatūrūs, –a, –ūm |
SUPINO |
Attivo: | pollicitatum |
Passivo: | pollicitatu |
GERUNDIO |
Genitivo: | pollĭcĭtandi |
Dativo: | pollĭcĭtando |
Accusativo: | pollĭcĭtandum |
Ablativo: | pollĭcĭtando |
|
GERUNDIVO |
pollĭcĭtandus, –a, –um |
Sfoglia il dizionario
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:POLLICITOR100}}
---CACHE---
|
I nostri siti:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|