Declinatore / Coniugatore Latino


 Cerca nelle forme flesse
Donazione


pŏlĭor - Diatesi passiva

(pŏlĭo, pŏlis, polivi, politum, pŏlīre)

verbo transitivo IV coniugazione

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
 I sing. pŏlĭor
 II sing. pŏlīris, pŏlīre
 III sing. pŏlītur
 I plur. pŏlīmur
 II plur. pŏlimĭni
 III plur. pŏliuntur
IMPERFETTO
 I sing. pŏliēbar
 II sing. pŏliebāris, pŏliebāre
 III sing. pŏliebātur
 I plur. pŏliebāmur
 II plur. pŏliebamĭni
 III plur. pŏliebantur
FUTURO SEMPLICE
 I sing. pŏlĭar
 II sing. pŏliēris, pŏliēre
 III sing. pŏliētur
 I plur. pŏliēmur
 II plur. pŏliemĭni
 III plur. pŏlientur
PERFETTO
 I sing. politus, –a, –um sum
 II sing. politus, –a, –um es
 III sing. politus, –a, –um est
 I plur. politi, –ae, –a sumus
 II plur. politi, –ae, –a estis
 III plur. politi, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
 I sing. politus, –a, –um eram
 II sing. politus, –a, –um eras
 III sing. politus, –a, –um erat
 I plur. politi, –ae, –a eramus
 II plur. politi, –ae, –a eratis
 III plur. politi, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
 I sing. politus, –a, –um ero
 II sing. politus, –a, –um eris
 III sing. politus, –a, –um erit
 I plur. politi, –ae, –a erimus
 II plur. politi, –ae, –a eritis
 III plur. politi, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
 I sing. pŏlĭar
 II sing. pŏliāris, pŏliāre
 III sing. pŏliātur
 I plur. pŏliāmur
 II plur. pŏliamĭni
 III plur. pŏliantur
IMPERFETTO
 I sing. pŏlīrer
 II sing. pŏlirēris, polivirēre
 III sing. pŏlirētur
 I plur. pŏlirēmur
 II plur. pŏlirēmini
 III plur. pŏlirentur
PERFETTO
 I sing. politus, –a, –um sim
 II sing. politus, –a, –um sis
 III sing. politus, –a, –um sit
 I plur. politi, –ae, –a simus
 II plur. politi, –ae, –a sitis
 III plur. politi, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
 I sing. politus, –a, –um essem
 II sing. politus, –a, –um esses
 III sing. politus, –a, –um esset
 I plur. politi, –ae, –a essemus
 II plur. politi, –ae, –a essetis
 III plur. politi, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
 II sing. pŏlīre
 II plur. pŏlimĭni
FUTURO
 II sing. pŏlītor
 III sing. pŏlītor
 II plur. –
 III plur. pŏliuntor
PARTICIPIO
PERFETTO
 politus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
 pŏlīri
PERFETTO
 Singolare: politus, –a, –um esse
 Plurale: politi, –ae, –a esse
FUTURO
 politum esse
GERUNDIVO
 pŏliendus, –a, –um
SUPINO
 politu

Vedi la forma attiva di questo lemma


<<  polion Pŏlĭorcētēs  >>

Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z


Sfoglia il dizionario latino-italiano a partire da:



{{ID:POLIOR200}} ---CACHE---