Declinatore / Coniugatore Latino
| FORMA PASSIVA: |
| INDICATIVO |
| PRESENTE |
| I sing. | plangor |
| II sing. | plangĕris, plangĕre |
| III sing. | plangĭtur |
| I plur. | plangĭmur |
| II plur. | plangimĭni |
| III plur. | planguntur |
| IMPERFETTO |
| I sing. | plangēbar |
| II sing. | plangebāris, plangebāre |
| III sing. | plangebātur |
| I plur. | plangebāmur |
| II plur. | plangebamĭni |
| III plur. | plangebantur |
| FUTURO SEMPLICE |
| I sing. | plangar |
| II sing. | plangēris, plangēre |
| III sing. | plangētur |
| I plur. | plangēmur |
| II plur. | plangemĭni |
| III plur. | plangentur |
| PERFETTO |
| I sing. | planctus, –a, –um sum |
| II sing. | planctus, –a, –um es |
| III sing. | planctus, –a, –um est |
| I plur. | plancti, –ae, –a sumus |
| II plur. | plancti, –ae, –a estis |
| III plur. | plancti, –ae, –a sunt |
| PIUCHEPERFETTO |
| I sing. | planctus, –a, –um eram |
| II sing. | planctus, –a, –um eras |
| III sing. | planctus, –a, –um erat |
| I plur. | plancti, –ae, –a eramus |
| II plur. | plancti, –ae, –a eratis |
| III plur. | plancti, –ae, –a erant |
| FUTURO ANTERIORE |
| I sing. | planctus, –a, –um ero |
| II sing. | planctus, –a, –um eris |
| III sing. | planctus, –a, –um erit |
| I plur. | plancti, –ae, –a erimus |
| II plur. | plancti, –ae, –a eritis |
| III plur. | plancti, –ae, –a erunt |
| PRESENTE |
| I sing. | plangar |
| II sing. | plangāris, plangāre |
| III sing. | plangātur |
| I plur. | plangāmur |
| II plur. | plangamĭni |
| III plur. | plangantur |
| IMPERFETTO |
| I sing. | plangĕrer |
| II sing. | plangerēris, plangerēre |
| III sing. | plangerētur |
| I plur. | plangerēmur |
| II plur. | plangeremĭni |
| III plur. | plangerentur |
| PERFETTO |
| I sing. | planctus, –a, –um sim |
| II sing. | planctus, –a, –um sis |
| III sing. | planctus, –a, –um sit |
| I plur. | plancti, –ae, –a simus |
| II plur. | plancti, –ae, –a sitis |
| III plur. | plancti, –ae, –a sint |
| PIUCHEPERFETTO |
| I sing. | planctus, –a, –um essem |
| II sing. | planctus, –a, –um esses |
| III sing. | planctus, –a, –um esset |
| I plur. | plancti, –ae, –a essemus |
| II plur. | plancti, –ae, –a essetis |
| III plur. | plancti, –ae, –a essent |
| IMPERATIVO |
| PRESENTE |
| II sing. | plangĕre |
| II plur. | plangimĭni |
| FUTURO |
| II sing. | plangĭtor |
| III sing. | plangĭtor |
| II plur. | – |
| III plur. | planguntor |
| PARTICIPIO |
| PERFETTO |
| planctus, –a, –um |
| INFINITO |
| PRESENTE |
| plangi |
| PERFETTO |
| Singolare: | planctus, –a, –um esse |
| Plurale: | plancti, –ae, –a esse |
| FUTURO |
| planctum esse |
| GERUNDIVO |
| plangendus, –a, –um |
| SUPINO |
| planctu |
Sfoglia il dizionario
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:PLANGOR100}}
---CACHE---
|
I nostri siti:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|
