Declinatore / Coniugatore Latino


 Cerca nelle forme flesse
Donazione


plācor - Diatesi passiva

(plāco, plācas, placavi, placatum, plācāre)

verbo transitivo I coniugazione

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
 I sing. plācor
 II sing. plācāris, plācāre
 III sing. plācātur
 I plur. plācāmur
 II plur. plācamĭni
 III plur. plācantur
IMPERFETTO
 I sing. plācābar
 II sing. plācabāris, plācabāre
 III sing. plācabātur
 I plur. plācabāmur
 II plur. plācabamĭni
 III plur. plācabantur
FUTURO SEMPLICE
 I sing. plācābor
 II sing. plācabĕris, plācabĕre
 III sing. plācabĭtur
 I plur. plācabĭmur
 II plur. plācabimĭni
 III plur. plācabuntur
PERFETTO
 I sing. placatus, –a, –um sum
 II sing. placatus, –a, –um es
 III sing. placatus, –a, –um est
 I plur. placati, –ae, –a sumus
 II plur. placati, –ae, –a estis
 III plur. placati, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
 I sing. placatus, –a, –um eram
 II sing. placatus, –a, –um eras
 III sing. placatus, –a, –um erat
 I plur. placati, –ae, –a eramus
 II plur. placati, –ae, –a eratis
 III plur. placati, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
 I sing. placatus, –a, –um ero
 II sing. placatus, –a, –um eris
 III sing. placatus, –a, –um erit
 I plur. placati, –ae, –a erimus
 II plur. placati, –ae, –a eritis
 III plur. placati, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
 I sing. plācer
 II sing. plācēris, plācēre
 III sing. plācētur
 I plur. plācēmur
 II plur. plācemĭni
 III plur. plācentur
IMPERFETTO
 I sing. plācārer
 II sing. plācarēris, plācarēre
 III sing. plācarētur
 I plur. plācarēmur
 II plur. plācaremĭni
 III plur. plācarentur
PERFETTO
 I sing. placatus, –a, –um sim
 II sing. placatus, –a, –um sis
 III sing. placatus, –a, –um sit
 I plur. placati, –ae, –a simus
 II plur. placati, –ae, –a sitis
 III plur. placati, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
 I sing. placatus, –a, –um essem
 II sing. placatus, –a, –um esses
 III sing. placatus, –a, –um esset
 I plur. placati, –ae, –a essemus
 II plur. placati, –ae, –a essetis
 III plur. placati, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
 II sing. plācāre
 II plur. plācamĭni
FUTURO
 II sing. plācātor
 III sing. plācātor
 II plur. –
 III plur. plācantor
PARTICIPIO
PERFETTO
 placatus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
 plācāri
PERFETTO
 Singolare: placatus, –a, –um esse
 Plurale: placati, –ae, –a esse
FUTURO
 placatum esse
GERUNDIVO
 plācandus, –a, –um
SUPINO
 placatu

Vedi la forma attiva di questo lemma


<<  plāco plăcŏr  >>

Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z


Sfoglia il dizionario latino-italiano a partire da:



{{ID:PLACOR100}} ---CACHE---