Declinatore / Coniugatore Latino
pervŏlĭtor - Diatesi passiva
(pervŏlĭto, pervŏlĭtas, pervolitavi, pervolitatum, pervŏlĭtāre)
verbo transitivo e intransitivo I coniugazione
Vedi la traduzione di questo lemma
FORMA PASSIVA: |
INDICATIVO |
PRESENTE |
I sing. | pervŏlĭtor |
II sing. | pervŏlĭtāris, pervŏlĭtāre |
III sing. | pervŏlĭtātur |
I plur. | pervŏlĭtāmur |
II plur. | pervŏlĭtamĭni |
III plur. | pervŏlĭtantur |
IMPERFETTO |
I sing. | pervŏlĭtābar |
II sing. | pervŏlĭtabāris, pervŏlĭtabāre |
III sing. | pervŏlĭtabātur |
I plur. | pervŏlĭtabāmur |
II plur. | pervŏlĭtabamĭni |
III plur. | pervŏlĭtabantur |
FUTURO SEMPLICE |
I sing. | pervŏlĭtābor |
II sing. | pervŏlĭtabĕris, pervŏlĭtabĕre |
III sing. | pervŏlĭtabĭtur |
I plur. | pervŏlĭtabĭmur |
II plur. | pervŏlĭtabimĭni |
III plur. | pervŏlĭtabuntur |
PERFETTO |
I sing. | pervolitatus, –a, –um sum |
II sing. | pervolitatus, –a, –um es |
III sing. | pervolitatus, –a, –um est |
I plur. | pervolitati, –ae, –a sumus |
II plur. | pervolitati, –ae, –a estis |
III plur. | pervolitati, –ae, –a sunt |
PIUCHEPERFETTO |
I sing. | pervolitatus, –a, –um eram |
II sing. | pervolitatus, –a, –um eras |
III sing. | pervolitatus, –a, –um erat |
I plur. | pervolitati, –ae, –a eramus |
II plur. | pervolitati, –ae, –a eratis |
III plur. | pervolitati, –ae, –a erant |
FUTURO ANTERIORE |
I sing. | pervolitatus, –a, –um ero |
II sing. | pervolitatus, –a, –um eris |
III sing. | pervolitatus, –a, –um erit |
I plur. | pervolitati, –ae, –a erimus |
II plur. | pervolitati, –ae, –a eritis |
III plur. | pervolitati, –ae, –a erunt |
PRESENTE |
I sing. | pervŏlĭter |
II sing. | pervŏlĭtēris, pervŏlĭtēre |
III sing. | pervŏlĭtētur |
I plur. | pervŏlĭtēmur |
II plur. | pervŏlĭtemĭni |
III plur. | pervŏlĭtentur |
IMPERFETTO |
I sing. | pervŏlĭtārer |
II sing. | pervŏlĭtarēris, pervŏlĭtarēre |
III sing. | pervŏlĭtarētur |
I plur. | pervŏlĭtarēmur |
II plur. | pervŏlĭtaremĭni |
III plur. | pervŏlĭtarentur |
PERFETTO |
I sing. | pervolitatus, –a, –um sim |
II sing. | pervolitatus, –a, –um sis |
III sing. | pervolitatus, –a, –um sit |
I plur. | pervolitati, –ae, –a simus |
II plur. | pervolitati, –ae, –a sitis |
III plur. | pervolitati, –ae, –a sint |
PIUCHEPERFETTO |
I sing. | pervolitatus, –a, –um essem |
II sing. | pervolitatus, –a, –um esses |
III sing. | pervolitatus, –a, –um esset |
I plur. | pervolitati, –ae, –a essemus |
II plur. | pervolitati, –ae, –a essetis |
III plur. | pervolitati, –ae, –a essent |
IMPERATIVO |
PRESENTE |
II sing. | pervŏlĭtāre |
II plur. | pervŏlĭtamĭni |
FUTURO |
II sing. | pervŏlĭtātor |
III sing. | pervŏlĭtātor |
II plur. | – |
III plur. | pervŏlĭtantor |
PARTICIPIO |
PERFETTO |
pervolitatus, –a, –um |
INFINITO |
PRESENTE |
pervŏlĭtāri |
PERFETTO |
Singolare: | pervolitatus, –a, –um esse |
Plurale: | pervolitati, –ae, –a esse |
FUTURO |
pervolitatum esse |
GERUNDIVO |
pervŏlĭtandus, –a, –um |
SUPINO |
pervolitatu |
Sfoglia il dizionario
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:PERVOLITOR100}}
---CACHE---
|
I nostri siti:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|