Declinatore / Coniugatore Latino


 Cerca nelle forme flesse
Donazione


pĕrhĭbĕor - Diatesi passiva

(pĕrhĭbĕo, pĕrhĭbes, perhibui, perhibitum, pĕrhĭbēre)

verbo transitivo II coniugazione

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
 I sing. pĕrhĭbĕor
 II sing. pĕrhĭbēris, pĕrhĭbēre
 III sing. pĕrhĭbētur
 I plur. pĕrhĭbēmur
 II plur. pĕrhĭbemĭni
 III plur. pĕrhĭbentur
IMPERFETTO
 I sing. pĕrhĭbēbar
 II sing. pĕrhĭbebāris
 III sing. pĕrhĭbebātur
 I plur. pĕrhĭbebāmur
 II plur. pĕrhĭbebamĭni
 III plur. pĕrhĭbebantur
FUTURO SEMPLICE
 I sing. pĕrhĭbēbor
 II sing. pĕrhĭbebĕris, pĕrhĭbebĕre
 III sing. pĕrhĭbebĭtur
 I plur. pĕrhĭbebĭmur
 II plur. pĕrhĭbebimĭni
 III plur. pĕrhĭbebuntur
PERFETTO
 I sing. perhibitus, –a, –um sum
 II sing. perhibitus, –a, –um es
 III sing. perhibitus, –a, –um est
 I plur. perhibiti, –ae, –a sumus
 II plur. perhibiti, –ae, –a estis
 III plur. perhibiti, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
 I sing. perhibitus, –a, –um eram
 II sing. perhibitus, –a, –um eras
 III sing. perhibitus, –a, –um erat
 I plur. perhibiti, –ae, –a eramus
 II plur. perhibiti, –ae, –a eratis
 III plur. perhibiti, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
 I sing. perhibitus, –a, –um ero
 II sing. perhibitus, –a, –um eris
 III sing. perhibitus, –a, –um erit
 I plur. perhibiti, –ae, –a erimus
 II plur. perhibiti, –ae, –a eritis
 III plur. perhibiti, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
 I sing. pĕrhĭbĕar
 II sing. pĕrhĭbeāris, pĕrhĭbeāre
 III sing. pĕrhĭbeātur
 I plur. pĕrhĭbeāmur
 II plur. pĕrhĭbeamĭni
 III plur. pĕrhĭbeantur
IMPERFETTO
 I sing. pĕrhĭbērer
 II sing. pĕrhĭberēris, pĕrhĭberēre
 III sing. pĕrhĭberētur
 I plur. pĕrhĭberēmur
 II plur. pĕrhĭberemĭni
 III plur. pĕrhĭberentur
PERFETTO
 I sing. perhibitus, –a, –um sim
 II sing. perhibitus, –a, –um sis
 III sing. perhibitus, –a, –um sit
 I plur. perhibiti, –ae, –a simus
 II plur. perhibiti, –ae, –a sitis
 III plur. perhibiti, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
 I sing. perhibitus, –a, –um essem
 II sing. perhibitus, –a, –um esses
 III sing. perhibitus, –a, –um esset
 I plur. perhibiti, –ae, –a essemus
 II plur. perhibiti, –ae, –a essetis
 III plur. perhibiti, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
 II sing. pĕrhĭbēre
 II plur. pĕrhĭbemĭni
FUTURO
 II sing. pĕrhĭbētor
 III sing. pĕrhĭbētor
 II plur. –
 III plur. pĕrhĭbentor
PARTICIPIO
PERFETTO
 perhibitus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
 pĕrhĭbēri
PERFETTO
 Singolare: perhibitus, –a, –um esse
 Plurale: perhibiti, –ae, –a esse
FUTURO
 perhibitum esse
GERUNDIVO
 pĕrhĭbendus, –a, –um
SUPINO
 perhibitu

Vedi la forma attiva di questo lemma


<<  pĕrhĭbĕo perhibitūrūs  >>

Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z


Sfoglia il dizionario latino-italiano a partire da:



{{ID:PERHIBEOR100}} ---CACHE---