Declinatore / Coniugatore Latino
FORMA PASSIVA: |
INDICATIVO |
PRESENTE |
I sing. | pergnoscor |
II sing. | pergnoscĕris, pergnoscĕre |
III sing. | pergnoscĭtur |
I plur. | pergnoscĭmur |
II plur. | pergnoscimĭni |
III plur. | pergnoscuntur |
IMPERFETTO |
I sing. | pergnoscēbar |
II sing. | pergnoscebāris, pergnoscebāre |
III sing. | pergnoscebātur |
I plur. | pergnoscebāmur |
II plur. | pergnoscebamĭni |
III plur. | pergnoscebantur |
FUTURO SEMPLICE |
I sing. | pergnoscar |
II sing. | pergnoscēris, pergnoscēre |
III sing. | pergnoscētur |
I plur. | pergnoscēmur |
II plur. | pergnoscemĭni |
III plur. | pergnoscentur |
PERFETTO |
I sing. | pergnotus, –a, –um sum |
II sing. | pergnotus, –a, –um es |
III sing. | pergnotus, –a, –um est |
I plur. | pergnoti, –ae, –a sumus |
II plur. | pergnoti, –ae, –a estis |
III plur. | pergnoti, –ae, –a sunt |
PIUCHEPERFETTO |
I sing. | pergnotus, –a, –um eram |
II sing. | pergnotus, –a, –um eras |
III sing. | pergnotus, –a, –um erat |
I plur. | pergnoti, –ae, –a eramus |
II plur. | pergnoti, –ae, –a eratis |
III plur. | pergnoti, –ae, –a erant |
FUTURO ANTERIORE |
I sing. | pergnotus, –a, –um ero |
II sing. | pergnotus, –a, –um eris |
III sing. | pergnotus, –a, –um erit |
I plur. | pergnoti, –ae, –a erimus |
II plur. | pergnoti, –ae, –a eritis |
III plur. | pergnoti, –ae, –a erunt |
PRESENTE |
I sing. | pergnoscar |
II sing. | pergnoscāris, pergnoscāre |
III sing. | pergnoscātur |
I plur. | pergnoscāmur |
II plur. | pergnoscamĭni |
III plur. | pergnoscantur |
IMPERFETTO |
I sing. | pergnoscĕrer |
II sing. | pergnoscerēris, pergnoscerēre |
III sing. | pergnoscerētur |
I plur. | pergnoscerēmur |
II plur. | pergnosceremĭni |
III plur. | pergnoscerentur |
PERFETTO |
I sing. | pergnotus, –a, –um sim |
II sing. | pergnotus, –a, –um sis |
III sing. | pergnotus, –a, –um sit |
I plur. | pergnoti, –ae, –a simus |
II plur. | pergnoti, –ae, –a sitis |
III plur. | pergnoti, –ae, –a sint |
PIUCHEPERFETTO |
I sing. | pergnotus, –a, –um essem |
II sing. | pergnotus, –a, –um esses |
III sing. | pergnotus, –a, –um esset |
I plur. | pergnoti, –ae, –a essemus |
II plur. | pergnoti, –ae, –a essetis |
III plur. | pergnoti, –ae, –a essent |
IMPERATIVO |
PRESENTE |
II sing. | pergnoscĕre |
II plur. | pergnoscimĭni |
FUTURO |
II sing. | pergnoscĭtor |
III sing. | pergnoscĭtor |
II plur. | – |
III plur. | pergnoscuntor |
PARTICIPIO |
PERFETTO |
pergnotus, –a, –um |
INFINITO |
PRESENTE |
pergnosci |
PERFETTO |
Singolare: | pergnotus, –a, –um esse |
Plurale: | pergnoti, –ae, –a esse |
FUTURO |
pergnotum esse |
GERUNDIVO |
pergnoscendus, –a, –um |
SUPINO |
pergnotu |
Sfoglia il dizionario
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:PERGNOSCOR100}}
---CACHE---
|
I nostri siti:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|