Declinatore / Coniugatore Latino


 Cerca nelle forme flesse
Donazione


pergnoscor - Diatesi passiva

(pergnosco, pergnoscis, pergnovi, pergnotum, pergnoscĕre)

verbo transitivo III coniugazione

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
 I sing. pergnoscor
 II sing. pergnoscĕris, pergnoscĕre
 III sing. pergnoscĭtur
 I plur. pergnoscĭmur
 II plur. pergnoscimĭni
 III plur. pergnoscuntur
IMPERFETTO
 I sing. pergnoscēbar
 II sing. pergnoscebāris, pergnoscebāre
 III sing. pergnoscebātur
 I plur. pergnoscebāmur
 II plur. pergnoscebamĭni
 III plur. pergnoscebantur
FUTURO SEMPLICE
 I sing. pergnoscar
 II sing. pergnoscēris, pergnoscēre
 III sing. pergnoscētur
 I plur. pergnoscēmur
 II plur. pergnoscemĭni
 III plur. pergnoscentur
PERFETTO
 I sing. pergnotus, –a, –um sum
 II sing. pergnotus, –a, –um es
 III sing. pergnotus, –a, –um est
 I plur. pergnoti, –ae, –a sumus
 II plur. pergnoti, –ae, –a estis
 III plur. pergnoti, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
 I sing. pergnotus, –a, –um eram
 II sing. pergnotus, –a, –um eras
 III sing. pergnotus, –a, –um erat
 I plur. pergnoti, –ae, –a eramus
 II plur. pergnoti, –ae, –a eratis
 III plur. pergnoti, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
 I sing. pergnotus, –a, –um ero
 II sing. pergnotus, –a, –um eris
 III sing. pergnotus, –a, –um erit
 I plur. pergnoti, –ae, –a erimus
 II plur. pergnoti, –ae, –a eritis
 III plur. pergnoti, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
 I sing. pergnoscar
 II sing. pergnoscāris, pergnoscāre
 III sing. pergnoscātur
 I plur. pergnoscāmur
 II plur. pergnoscamĭni
 III plur. pergnoscantur
IMPERFETTO
 I sing. pergnoscĕrer
 II sing. pergnoscerēris, pergnoscerēre
 III sing. pergnoscerētur
 I plur. pergnoscerēmur
 II plur. pergnosceremĭni
 III plur. pergnoscerentur
PERFETTO
 I sing. pergnotus, –a, –um sim
 II sing. pergnotus, –a, –um sis
 III sing. pergnotus, –a, –um sit
 I plur. pergnoti, –ae, –a simus
 II plur. pergnoti, –ae, –a sitis
 III plur. pergnoti, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
 I sing. pergnotus, –a, –um essem
 II sing. pergnotus, –a, –um esses
 III sing. pergnotus, –a, –um esset
 I plur. pergnoti, –ae, –a essemus
 II plur. pergnoti, –ae, –a essetis
 III plur. pergnoti, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
 II sing. pergnoscĕre
 II plur. pergnoscimĭni
FUTURO
 II sing. pergnoscĭtor
 III sing. pergnoscĭtor
 II plur. –
 III plur. pergnoscuntor
PARTICIPIO
PERFETTO
 pergnotus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
 pergnosci
PERFETTO
 Singolare: pergnotus, –a, –um esse
 Plurale: pergnoti, –ae, –a esse
FUTURO
 pergnotum esse
GERUNDIVO
 pergnoscendus, –a, –um
SUPINO
 pergnotu

Vedi la forma attiva di questo lemma


<<  pergnosco pergnotūrūs  >>

Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z


Sfoglia il dizionario latino-italiano a partire da:



{{ID:PERGNOSCOR100}} ---CACHE---