Declinatore / Coniugatore Latino


 Cerca nelle forme flesse
Donazione


opplĕor - Diatesi passiva

(opplĕo, opples, opplevi, oppletum, opplēre)

verbo transitivo II coniugazione

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
 I sing. opplĕor
 II sing. opplēris, opplēre
 III sing. opplētur
 I plur. opplēmur
 II plur. opplemĭni
 III plur. opplentur
IMPERFETTO
 I sing. opplēbar
 II sing. opplebāris
 III sing. opplebātur
 I plur. opplebāmur
 II plur. opplebamĭni
 III plur. opplebantur
FUTURO SEMPLICE
 I sing. opplēbor
 II sing. opplebĕris, opplebĕre
 III sing. opplebĭtur
 I plur. opplebĭmur
 II plur. opplebimĭni
 III plur. opplebuntur
PERFETTO
 I sing. oppletus, –a, –um sum
 II sing. oppletus, –a, –um es
 III sing. oppletus, –a, –um est
 I plur. oppleti, –ae, –a sumus
 II plur. oppleti, –ae, –a estis
 III plur. oppleti, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
 I sing. oppletus, –a, –um eram
 II sing. oppletus, –a, –um eras
 III sing. oppletus, –a, –um erat
 I plur. oppleti, –ae, –a eramus
 II plur. oppleti, –ae, –a eratis
 III plur. oppleti, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
 I sing. oppletus, –a, –um ero
 II sing. oppletus, –a, –um eris
 III sing. oppletus, –a, –um erit
 I plur. oppleti, –ae, –a erimus
 II plur. oppleti, –ae, –a eritis
 III plur. oppleti, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
 I sing. opplĕar
 II sing. oppleāris, oppleāre
 III sing. oppleātur
 I plur. oppleāmur
 II plur. oppleamĭni
 III plur. oppleantur
IMPERFETTO
 I sing. opplērer
 II sing. opplerēris, opplerēre
 III sing. opplerētur
 I plur. opplerēmur
 II plur. oppleremĭni
 III plur. opplerentur
PERFETTO
 I sing. oppletus, –a, –um sim
 II sing. oppletus, –a, –um sis
 III sing. oppletus, –a, –um sit
 I plur. oppleti, –ae, –a simus
 II plur. oppleti, –ae, –a sitis
 III plur. oppleti, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
 I sing. oppletus, –a, –um essem
 II sing. oppletus, –a, –um esses
 III sing. oppletus, –a, –um esset
 I plur. oppleti, –ae, –a essemus
 II plur. oppleti, –ae, –a essetis
 III plur. oppleti, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
 II sing. opplēre
 II plur. opplemĭni
FUTURO
 II sing. opplētor
 III sing. opplētor
 II plur. –
 III plur. opplentor
PARTICIPIO
PERFETTO
 oppletus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
 opplēri
PERFETTO
 Singolare: oppletus, –a, –um esse
 Plurale: oppleti, –ae, –a esse
FUTURO
 oppletum esse
GERUNDIVO
 opplendus, –a, –um
SUPINO
 oppletu

Vedi la forma attiva di questo lemma


<<  opplĕo oppletūrūs  >>

Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z


Sfoglia il dizionario latino-italiano a partire da:



{{ID:OPPLEOR100}} ---CACHE---