Declinatore / Coniugatore Latino
FORMA PASSIVA: |
INDICATIVO |
PRESENTE |
I sing. | offirmor |
II sing. | offirmāris, offirmāre |
III sing. | offirmātur |
I plur. | offirmāmur |
II plur. | offirmamĭni |
III plur. | offirmantur |
IMPERFETTO |
I sing. | offirmābar |
II sing. | offirmabāris, offirmabāre |
III sing. | offirmabātur |
I plur. | offirmabāmur |
II plur. | offirmabamĭni |
III plur. | offirmabantur |
FUTURO SEMPLICE |
I sing. | offirmābor |
II sing. | offirmabĕris, offirmabĕre |
III sing. | offirmabĭtur |
I plur. | offirmabĭmur |
II plur. | offirmabimĭni |
III plur. | offirmabuntur |
PERFETTO |
I sing. | offirmatus, –a, –um sum |
II sing. | offirmatus, –a, –um es |
III sing. | offirmatus, –a, –um est |
I plur. | offirmati, –ae, –a sumus |
II plur. | offirmati, –ae, –a estis |
III plur. | offirmati, –ae, –a sunt |
PIUCHEPERFETTO |
I sing. | offirmatus, –a, –um eram |
II sing. | offirmatus, –a, –um eras |
III sing. | offirmatus, –a, –um erat |
I plur. | offirmati, –ae, –a eramus |
II plur. | offirmati, –ae, –a eratis |
III plur. | offirmati, –ae, –a erant |
FUTURO ANTERIORE |
I sing. | offirmatus, –a, –um ero |
II sing. | offirmatus, –a, –um eris |
III sing. | offirmatus, –a, –um erit |
I plur. | offirmati, –ae, –a erimus |
II plur. | offirmati, –ae, –a eritis |
III plur. | offirmati, –ae, –a erunt |
PRESENTE |
I sing. | offirmer |
II sing. | offirmēris, offirmēre |
III sing. | offirmētur |
I plur. | offirmēmur |
II plur. | offirmemĭni |
III plur. | offirmentur |
IMPERFETTO |
I sing. | offirmārer |
II sing. | offirmarēris, offirmarēre |
III sing. | offirmarētur |
I plur. | offirmarēmur |
II plur. | offirmaremĭni |
III plur. | offirmarentur |
PERFETTO |
I sing. | offirmatus, –a, –um sim |
II sing. | offirmatus, –a, –um sis |
III sing. | offirmatus, –a, –um sit |
I plur. | offirmati, –ae, –a simus |
II plur. | offirmati, –ae, –a sitis |
III plur. | offirmati, –ae, –a sint |
PIUCHEPERFETTO |
I sing. | offirmatus, –a, –um essem |
II sing. | offirmatus, –a, –um esses |
III sing. | offirmatus, –a, –um esset |
I plur. | offirmati, –ae, –a essemus |
II plur. | offirmati, –ae, –a essetis |
III plur. | offirmati, –ae, –a essent |
IMPERATIVO |
PRESENTE |
II sing. | offirmāre |
II plur. | offirmamĭni |
FUTURO |
II sing. | offirmātor |
III sing. | offirmātor |
II plur. | – |
III plur. | offirmantor |
PARTICIPIO |
PERFETTO |
offirmatus, –a, –um |
INFINITO |
PRESENTE |
offirmāri |
PERFETTO |
Singolare: | offirmatus, –a, –um esse |
Plurale: | offirmati, –ae, –a esse |
FUTURO |
offirmatum esse |
GERUNDIVO |
offirmandus, –a, –um |
SUPINO |
offirmatu |
Sfoglia il dizionario
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:OFFIRMOR100}}
---CACHE---
|
I nostri siti:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|