Declinatore / Coniugatore Latino


 Cerca nelle forme flesse
Donazione


obsepĭor - Diatesi passiva

(obsepĭo, obsepis, obsepsi, obseptum, obsepīre)

verbo transitivo IV coniugazione

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
 I sing. obsepĭor
 II sing. obsepīris, obsepīre
 III sing. obsepītur
 I plur. obsepīmur
 II plur. obsepimĭni
 III plur. obsepiuntur
IMPERFETTO
 I sing. obsepiēbar
 II sing. obsepiebāris, obsepiebāre
 III sing. obsepiebātur
 I plur. obsepiebāmur
 II plur. obsepiebamĭni
 III plur. obsepiebantur
FUTURO SEMPLICE
 I sing. obsepĭar
 II sing. obsepiēris, obsepiēre
 III sing. obsepiētur
 I plur. obsepiēmur
 II plur. obsepiemĭni
 III plur. obsepientur
PERFETTO
 I sing. obseptus, –a, –um sum
 II sing. obseptus, –a, –um es
 III sing. obseptus, –a, –um est
 I plur. obsepti, –ae, –a sumus
 II plur. obsepti, –ae, –a estis
 III plur. obsepti, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
 I sing. obseptus, –a, –um eram
 II sing. obseptus, –a, –um eras
 III sing. obseptus, –a, –um erat
 I plur. obsepti, –ae, –a eramus
 II plur. obsepti, –ae, –a eratis
 III plur. obsepti, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
 I sing. obseptus, –a, –um ero
 II sing. obseptus, –a, –um eris
 III sing. obseptus, –a, –um erit
 I plur. obsepti, –ae, –a erimus
 II plur. obsepti, –ae, –a eritis
 III plur. obsepti, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
 I sing. obsepĭar
 II sing. obsepiāris, obsepiāre
 III sing. obsepiātur
 I plur. obsepiāmur
 II plur. obsepiamĭni
 III plur. obsepiantur
IMPERFETTO
 I sing. obsepīrer
 II sing. obsepirēris, obsepsirēre
 III sing. obsepirētur
 I plur. obsepirēmur
 II plur. obsepirēmini
 III plur. obsepirentur
PERFETTO
 I sing. obseptus, –a, –um sim
 II sing. obseptus, –a, –um sis
 III sing. obseptus, –a, –um sit
 I plur. obsepti, –ae, –a simus
 II plur. obsepti, –ae, –a sitis
 III plur. obsepti, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
 I sing. obseptus, –a, –um essem
 II sing. obseptus, –a, –um esses
 III sing. obseptus, –a, –um esset
 I plur. obsepti, –ae, –a essemus
 II plur. obsepti, –ae, –a essetis
 III plur. obsepti, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
 II sing. obsepīre
 II plur. obsepimĭni
FUTURO
 II sing. obsepītor
 III sing. obsepītor
 II plur. –
 III plur. obsepiuntor
PARTICIPIO
PERFETTO
 obseptus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
 obsepīri
PERFETTO
 Singolare: obseptus, –a, –um esse
 Plurale: obsepti, –ae, –a esse
FUTURO
 obseptum esse
GERUNDIVO
 obsepiendus, –a, –um
SUPINO
 obseptu

Vedi la forma attiva di questo lemma


<<  obsepio obseptūrūs  >>

Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z


Sfoglia il dizionario latino-italiano a partire da:



{{ID:OBSEPIOR100}} ---CACHE---