obpōnor - Diatesi passiva

(obpōno, obpōnis, obposui, obpositum, obpōnĕre)

verbo transitivo III coniugazione

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
obpōnor
II sing.
obpōnĕris, obpōnĕre
III sing.
obpōnĭtur
I plur.
obpōnĭmur
II plur.
obpōnimĭni
III plur.
obpōnuntur
IMPERFETTO
I sing.
obpōnēbar
II sing.
obpōnebāris, obpōnebāre
III sing.
obpōnebātur
I plur.
obpōnebāmur
II plur.
obpōnebamĭni
III plur.
obpōnebantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
obpōnar
II sing.
obpōnēris, obpōnēre
III sing.
obpōnētur
I plur.
obpōnēmur
II plur.
obpōnemĭni
III plur.
obpōnentur
PERFETTO
I sing.
obpositus, –a, –um sum
II sing.
obpositus, –a, –um es
III sing.
obpositus, –a, –um est
I plur.
obpositi, –ae, –a sumus
II plur.
obpositi, –ae, –a estis
III plur.
obpositi, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
obpositus, –a, –um eram
II sing.
obpositus, –a, –um eras
III sing.
obpositus, –a, –um erat
I plur.
obpositi, –ae, –a eramus
II plur.
obpositi, –ae, –a eratis
III plur.
obpositi, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
obpositus, –a, –um ero
II sing.
obpositus, –a, –um eris
III sing.
obpositus, –a, –um erit
I plur.
obpositi, –ae, –a erimus
II plur.
obpositi, –ae, –a eritis
III plur.
obpositi, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
obpōnar
II sing.
obpōnāris, obpōnāre
III sing.
obpōnātur
I plur.
obpōnāmur
II plur.
obpōnamĭni
III plur.
obpōnantur
IMPERFETTO
I sing.
obpōnĕrer
II sing.
obpōnerēris, obpōnerēre
III sing.
obpōnerētur
I plur.
obpōnerēmur
II plur.
obpōneremĭni
III plur.
obpōnerentur
PERFETTO
I sing.
obpositus, –a, –um sim
II sing.
obpositus, –a, –um sis
III sing.
obpositus, –a, –um sit
I plur.
obpositi, –ae, –a simus
II plur.
obpositi, –ae, –a sitis
III plur.
obpositi, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
obpositus, –a, –um essem
II sing.
obpositus, –a, –um esses
III sing.
obpositus, –a, –um esset
I plur.
obpositi, –ae, –a essemus
II plur.
obpositi, –ae, –a essetis
III plur.
obpositi, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
obpōnĕre
II plur.
obpōnimĭni
FUTURO
II sing.
obpōnĭtor
III sing.
obpōnĭtor
II plur.
III plur.
obpōnuntor
PARTICIPIO
PERFETTO
obpositus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
obpōni
PERFETTO
Singolare:
obpositus, –a, –um esse
Plurale:
obpositi, –ae, –a esse
FUTURO
obpositum esse
GERUNDIVO
obpōnendus, –a, –um
SUPINO
obpositu

Vedi la forma attiva di questo lemma




Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z



{{ID:OBPONOR100}}
---CACHE---