Declinatore / Coniugatore Latino


 Cerca nelle forme flesse
Donazione


oblitĕror - Diatesi passiva

(oblitĕro, oblitĕras, obliteravi, obliteratum, oblitĕrāre)

verbo transitivo I coniugazione

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
 I sing. oblitĕror
 II sing. oblitĕrāris, oblitĕrāre
 III sing. oblitĕrātur
 I plur. oblitĕrāmur
 II plur. oblitĕramĭni
 III plur. oblitĕrantur
IMPERFETTO
 I sing. oblitĕrābar
 II sing. oblitĕrabāris, oblitĕrabāre
 III sing. oblitĕrabātur
 I plur. oblitĕrabāmur
 II plur. oblitĕrabamĭni
 III plur. oblitĕrabantur
FUTURO SEMPLICE
 I sing. oblitĕrābor
 II sing. oblitĕrabĕris, oblitĕrabĕre
 III sing. oblitĕrabĭtur
 I plur. oblitĕrabĭmur
 II plur. oblitĕrabimĭni
 III plur. oblitĕrabuntur
PERFETTO
 I sing. obliteratus, –a, –um sum
 II sing. obliteratus, –a, –um es
 III sing. obliteratus, –a, –um est
 I plur. obliterati, –ae, –a sumus
 II plur. obliterati, –ae, –a estis
 III plur. obliterati, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
 I sing. obliteratus, –a, –um eram
 II sing. obliteratus, –a, –um eras
 III sing. obliteratus, –a, –um erat
 I plur. obliterati, –ae, –a eramus
 II plur. obliterati, –ae, –a eratis
 III plur. obliterati, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
 I sing. obliteratus, –a, –um ero
 II sing. obliteratus, –a, –um eris
 III sing. obliteratus, –a, –um erit
 I plur. obliterati, –ae, –a erimus
 II plur. obliterati, –ae, –a eritis
 III plur. obliterati, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
 I sing. oblitĕrer
 II sing. oblitĕrēris, oblitĕrēre
 III sing. oblitĕrētur
 I plur. oblitĕrēmur
 II plur. oblitĕremĭni
 III plur. oblitĕrentur
IMPERFETTO
 I sing. oblitĕrārer
 II sing. oblitĕrarēris, oblitĕrarēre
 III sing. oblitĕrarētur
 I plur. oblitĕrarēmur
 II plur. oblitĕraremĭni
 III plur. oblitĕrarentur
PERFETTO
 I sing. obliteratus, –a, –um sim
 II sing. obliteratus, –a, –um sis
 III sing. obliteratus, –a, –um sit
 I plur. obliterati, –ae, –a simus
 II plur. obliterati, –ae, –a sitis
 III plur. obliterati, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
 I sing. obliteratus, –a, –um essem
 II sing. obliteratus, –a, –um esses
 III sing. obliteratus, –a, –um esset
 I plur. obliterati, –ae, –a essemus
 II plur. obliterati, –ae, –a essetis
 III plur. obliterati, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
 II sing. oblitĕrāre
 II plur. oblitĕramĭni
FUTURO
 II sing. oblitĕrātor
 III sing. oblitĕrātor
 II plur. –
 III plur. oblitĕrantor
PARTICIPIO
PERFETTO
 obliteratus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
 oblitĕrāri
PERFETTO
 Singolare: obliteratus, –a, –um esse
 Plurale: obliterati, –ae, –a esse
FUTURO
 obliteratum esse
GERUNDIVO
 oblitĕrandus, –a, –um
SUPINO
 obliteratu

Vedi la forma attiva di questo lemma


<<  oblitĕro oblitĕrus  >>

Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z


Sfoglia il dizionario latino-italiano a partire da:



{{ID:OBLITEROR100}} ---CACHE---