Declinatore / Coniugatore Latino
| FORMA PASSIVA: |
| INDICATIVO |
| PRESENTE |
| I sing. | normor |
| II sing. | normāris, normāre |
| III sing. | normātur |
| I plur. | normāmur |
| II plur. | normamĭni |
| III plur. | normantur |
| IMPERFETTO |
| I sing. | normābar |
| II sing. | normabāris, normabāre |
| III sing. | normabātur |
| I plur. | normabāmur |
| II plur. | normabamĭni |
| III plur. | normabantur |
| FUTURO SEMPLICE |
| I sing. | normābor |
| II sing. | normabĕris, normabĕre |
| III sing. | normabĭtur |
| I plur. | normabĭmur |
| II plur. | normabimĭni |
| III plur. | normabuntur |
| PERFETTO |
| I sing. | normatus, –a, –um sum |
| II sing. | normatus, –a, –um es |
| III sing. | normatus, –a, –um est |
| I plur. | normati, –ae, –a sumus |
| II plur. | normati, –ae, –a estis |
| III plur. | normati, –ae, –a sunt |
| PIUCHEPERFETTO |
| I sing. | normatus, –a, –um eram |
| II sing. | normatus, –a, –um eras |
| III sing. | normatus, –a, –um erat |
| I plur. | normati, –ae, –a eramus |
| II plur. | normati, –ae, –a eratis |
| III plur. | normati, –ae, –a erant |
| FUTURO ANTERIORE |
| I sing. | normatus, –a, –um ero |
| II sing. | normatus, –a, –um eris |
| III sing. | normatus, –a, –um erit |
| I plur. | normati, –ae, –a erimus |
| II plur. | normati, –ae, –a eritis |
| III plur. | normati, –ae, –a erunt |
| PRESENTE |
| I sing. | normer |
| II sing. | normēris, normēre |
| III sing. | normētur |
| I plur. | normēmur |
| II plur. | normemĭni |
| III plur. | normentur |
| IMPERFETTO |
| I sing. | normārer |
| II sing. | normarēris, normarēre |
| III sing. | normarētur |
| I plur. | normarēmur |
| II plur. | normaremĭni |
| III plur. | normarentur |
| PERFETTO |
| I sing. | normatus, –a, –um sim |
| II sing. | normatus, –a, –um sis |
| III sing. | normatus, –a, –um sit |
| I plur. | normati, –ae, –a simus |
| II plur. | normati, –ae, –a sitis |
| III plur. | normati, –ae, –a sint |
| PIUCHEPERFETTO |
| I sing. | normatus, –a, –um essem |
| II sing. | normatus, –a, –um esses |
| III sing. | normatus, –a, –um esset |
| I plur. | normati, –ae, –a essemus |
| II plur. | normati, –ae, –a essetis |
| III plur. | normati, –ae, –a essent |
| IMPERATIVO |
| PRESENTE |
| II sing. | normāre |
| II plur. | normamĭni |
| FUTURO |
| II sing. | normātor |
| III sing. | normātor |
| II plur. | – |
| III plur. | normantor |
| PARTICIPIO |
| PERFETTO |
| normatus, –a, –um |
| INFINITO |
| PRESENTE |
| normāri |
| PERFETTO |
| Singolare: | normatus, –a, –um esse |
| Plurale: | normati, –ae, –a esse |
| FUTURO |
| normatum esse |
| GERUNDIVO |
| normandus, –a, –um |
| SUPINO |
| normatu |
Sfoglia il dizionario
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:NORMOR100}}
---CACHE---
|
I nostri siti:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|
