nōmĭnor - Diatesi passiva
(nōmĭno, nōmĭnas, nominavi, nominatum, nōmĭnāre)verbo transitivo I coniugazione
Vedi la traduzione di questo lemma
FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
nōmĭnor
II sing.
nōmĭnāris, nōmĭnāre
III sing.
nōmĭnātur
I plur.
nōmĭnāmur
II plur.
nōmĭnamĭni
III plur.
nōmĭnantur
IMPERFETTO
I sing.
nōmĭnābar
II sing.
nōmĭnabāris, nōmĭnabāre
III sing.
nōmĭnabātur
I plur.
nōmĭnabāmur
II plur.
nōmĭnabamĭni
III plur.
nōmĭnabantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
nōmĭnābor
II sing.
nōmĭnabĕris, nōmĭnabĕre
III sing.
nōmĭnabĭtur
I plur.
nōmĭnabĭmur
II plur.
nōmĭnabimĭni
III plur.
nōmĭnabuntur
PERFETTO
I sing.
nominatus, –a, –um sum
II sing.
nominatus, –a, –um es
III sing.
nominatus, –a, –um est
I plur.
nominati, –ae, –a sumus
II plur.
nominati, –ae, –a estis
III plur.
nominati, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
nominatus, –a, –um eram
II sing.
nominatus, –a, –um eras
III sing.
nominatus, –a, –um erat
I plur.
nominati, –ae, –a eramus
II plur.
nominati, –ae, –a eratis
III plur.
nominati, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
nominatus, –a, –um ero
II sing.
nominatus, –a, –um eris
III sing.
nominatus, –a, –um erit
I plur.
nominati, –ae, –a erimus
II plur.
nominati, –ae, –a eritis
III plur.
nominati, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
nōmĭner
II sing.
nōmĭnēris, nōmĭnēre
III sing.
nōmĭnētur
I plur.
nōmĭnēmur
II plur.
nōmĭnemĭni
III plur.
nōmĭnentur
IMPERFETTO
I sing.
nōmĭnārer
II sing.
nōmĭnarēris, nōmĭnarēre
III sing.
nōmĭnarētur
I plur.
nōmĭnarēmur
II plur.
nōmĭnaremĭni
III plur.
nōmĭnarentur
PERFETTO
I sing.
nominatus, –a, –um sim
II sing.
nominatus, –a, –um sis
III sing.
nominatus, –a, –um sit
I plur.
nominati, –ae, –a simus
II plur.
nominati, –ae, –a sitis
III plur.
nominati, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
nominatus, –a, –um essem
II sing.
nominatus, –a, –um esses
III sing.
nominatus, –a, –um esset
I plur.
nominati, –ae, –a essemus
II plur.
nominati, –ae, –a essetis
III plur.
nominati, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
nōmĭnāre
II plur.
nōmĭnamĭni
FUTURO
II sing.
nōmĭnātor
III sing.
nōmĭnātor
II plur.
–
III plur.
nōmĭnantor
PARTICIPIO
PERFETTO
nominatus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
nōmĭnāri
PERFETTO
Singolare:
nominatus, –a, –um esse
Plurale:
nominati, –ae, –a esse
FUTURO
nominatum esse
GERUNDIVO
nōmĭnandus, –a, –um
SUPINO
nominatu
Vedi la forma attiva di questo lemma
nōmĭnor v. tr. I coniug.
---CACHE---
I nostri siti
- Dizionario italiano
- Grammatica italiana
- Verbi Italiani
- Dizionario latino
- Dizionario greco antico
- Dizionario francese
- Dizionario inglese
- Dizionario tedesco
- Dizionario spagnolo
- Dizionario greco moderno
- Dizionario piemontese
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android